έπεα επί άμμου 18/3/09

46 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σαν τον τυπάκο που πανηγυρίζει στη φωτο, χαιρετώ την ομήγυρη και καλωσορίζω
ΕΜΠΝΕΥΣΗ & "λυχναράκι στην έρημο" που μας είχες αφήσει ΝΑΝΑ !

Υπομονή υπομονή, οκ, αλλά έχει και τα όριά της, είπαμε!... ;Ρ

Ανώνυμος είπε...

Νανά και φίλοι συνταξιδιώτες!

παρ' όλο που βρισκόμαστε "στα χρόνια του σκληρού χαλκού"

με χαρά σας χαιρετώ και με αισιοδοξία

γιατί ξανάνθισε σαν μυγδαλιά η "Άμμος" μας κι έχουμε να ελπίζουμε, έτσι δεν είναι ΝΑΝΑ;! :)

Ανώνυμος είπε...

το ποίημα,η απαραίτητη σπατάλη της ζωής μας.

να μη σε χάνουμε,Νανά!

Ignis είπε...

Αχ αυτές οι κατακλείδες των ποιημάτων σου...
Τα πας καλά και ήηηηρεμα, υπνωτίζεις με εικόνες λέξεων και ωωωπς εκεί στους τελευταίους στίχους, μας αποτελειώνεις...

στον ενικό μάς βλέπει μόνο
ο θάνατος.


Χαίρω για την ενεργή -διαδικτυακή σου, να εξηγούμαστε- επαναφορά
Ολική επαναφορά, εκεί στο κατώφλι της εαρινής ισημερίας και μέρας ποίησης (όχι που δεν θα την προλάβαινες την ποίηση εσύ. Καλέ, αφού ραντεβού σου είχε δώσει, χωρίς εσένα δεν κάνει!)
Αχ Νανά, καλά που υπάρχουν κι αυτά (για τα ποιήματα λέω) Καλά που υπάρχουν οι λέξεις, λύχνοι φωτεινοί (καλά τα λες με τα λυχναράκια ) λίκνα ομορφιάς.
Έτσι για να γυρίζει κανείς- μα έστω λίγο, μια σταλιά- την πλάτη του στην ασκήμια αυτού του κόσμου. Να παίρνει μια βαθιά ανάσα μέσα στους στίχους, και μετά να προχωρά ξανά. Σαν να μυρίζει ένα λουλούδι

Μια καλημέρα όταν θα δείτε το μήνυμά μου. Να ελπίσω ηλιόλουστη γιατί τόση βροχή δεν πάει άλλο....
(η ελπίδα πεθαίνει τελευταία)


ΥΓ. Εγώ τις απειλές μου τις πραγματοποιώ ΟΛΕΣ. Είπα λουλουδάκια, να τα λουλουδάκια (πρώτη δόση, μύριες έπονται) Και πού να’ρθει κι επισήμως η άνοιξη, χα! με την interflora θα σας τσακώνω όπου κι αν βρίσκεστε (την Ignis φυγείν αδύνατον)

ΥΓ (2) Eraser μπράβο παιδί μου, καλά τους έκανες μια χαρά κρατήρες από την χαρά σου ( τς τς τς... ούτε η καρέτα καρέτα δεν τα κάνει αυτά).
Να πας όμως τώρα να ισιώσεις την άμμο διότι η Οικοδέσποινα θα μας εγκαταστήσει τις σεζλόνγκ να κάνουμε ηλιοθεραπεία τώρα (;;;) που ανοίγει ο καιρός (ε, εντάξει, περίπου τώρα που ανοίγει ο καιρός)
Εγώ θα κουβαλάω τους φραπέδες

THE_RETURN είπε...

Καλώς ώρισες Νανά μου πίσω. Εύχομαι εμπνεύσεις, δημιουργικότητα και ...καλή λειτουργικότητα+σταθερότητα στο καινούργιο pc σου!

Ανώνυμος είπε...

Ignis ! χαχα

καλά, εγώ να φτιάξω τους... κρατήρες, εσύ και τόσα κορίτσια εδώ μέσα, δεν αφήνετε τους φραπέδες να μας κεράσετε κανα ουζάκι εδώ στο "Φλοίσβο" καλύτερα;...!

Νανά, περιμένουμε... αποζημίωση για την απουσία σου! όχι ένα και... καθάρισες!!!

καλημέρες σε όλους ! :)

akb8862 είπε...

Καλώς ήλθες εξ ακοής τε & εκ ξυγγραφής "αδελφή" μου!

( Άντε πια! Υπομονή μου μπαιλντί! Κι ανάθεμά μου που όλο ξεχνώ πώς μπαίνουν τα διαλυτικά...)

Λοιπόν τι να πω...Προφητικό το ποίημα! Μόλις χθες βράδυ είδα την ταινία του Κ. Γαβρά " Παράδεισος στη Δύση". Τούτη την ταινία μου θύμισε...

Μεγάλος πόνος διάχυτος σε όλον τον κόσμο. Ας μην πω τίποτε άλλο. Αξίζει να τη δείτε. Νανά σκηνοθετείς ποιήματα κινηματογραφικά.

Να σαι καλά. Θα τα πούμε αν & ετοιμάζομαι για ένα ταξίδι τούτες τις μέρες ...Πού;Θα τα πούμε,όταν φτάσω εκεί & αν βρω τη δική μου "σκόνη του χρόνου"... Θα δείξει μέσα από τα μπλογκς μου αν! Το ταξίδι ξεκινάει σε 1-2 μέρες. Ίσως τα λέμε από το λαπτοπάκι μου ίσως όχι ( αν δεν πιάσω κλοπυ ασύρματα).

Δεν θα αργήσω να γυρίσω. Να στε καλά.

Νανά Πολλά φιλιάααααααααααααααααααα!

onlysand είπε...

Φυλλαράκια σπάνια και Αστερίες μου πολύτιμοι!
δεν είναι ότι σας ξεχνώ - ο ΧΡΟΝΟΣ δεν μου φτάνει πια... (όχι πως είναι …καινούργια η διαπίστωση...)


ERASER & VOUL-VOUL :)

ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τις εγκάρδιες 'καταθέσεις, ...ανυπόμονα παιδιά της Άνοιξης (που δεν λέει να ΦΑΝΕΙΕΙΕΙ!!! ;)

ΑΡΙΑΔΝΗ :)

"η απαραίτητη σπατάλη" τι όμορφο!...

ναι, ναι, όλο αυτό σκέφτομαι:
να μη χανόμαστε! :)

onlysand είπε...

IGNIS :)))

γλυκειά μου, Φλόγα ακούραστη
κι άσβεστο λυχναράκι!

Μακάρι μια "ολική επαναφορά" να έκανε ολοκαίνουργιο τον ταλαιπωρημένο Κόσμο μας!...

Να σου πω; (για την "ελπίδα που πεθαίνει τελευταία"): αν αργήσει κι άλλο, μπορεί να φύγω! ;Ρ
Άντε, ως την Άνοιξη θα την περιμένω...

τι κρίμα... η "ηλιόλουστη καλημέρα σου" βγαίνει 'μισή': βλέπω τον ήλιο και μια ...υποψία από μαργαρίτες(;)...

η ροζ πανδαισία, όμως!: έτοιμη για το επόμενο ποστ (της επίσημης άφιξης)!
(Δεν κρατιέμαι να ανεβάσω και μία ...περίληψή της στον 'κήπο'! ;)
Την ομορφιά τους να'χεις πάντα!

Υ/γ. χαχαχα Συμφωνώ με ERASER-...καρέτα: ΟΧΙ φραπέδες! κανα ουζάκι καλύτερα!... ;)

onlysand είπε...

Αχ, My RETURN ;)

οι εμπνεύσεις έχουνε γίνει χαρτοπέλαγος και ...μουλιάζουνε!... ;)
Να δούμε πότε θα κάτσω ν' αντιγράΦω...

το καινούργιο* μηχανηματάκι, εντάξει - στο ΠΑΛΙΟ έχουν μείνει οι εκκρεμότητες!
*κάτι ...μερεμέτια χρειάζομαι να του προσθέσω ακόμη... Μη φοβάσαι, δεν το ...κακομεταχειρίζομαι! (από ΤΩΡΑ, το καινούργιο ‘κοσκινάκι’ μου;! ...αργότερα!... ;)

onlysand είπε...

ΑΛΕΞάκι :)))

μόνο 'μπαϊλντί';! το ιμάμ τι απέγινε; ;Ρ

τα διαλυτικά, 'αδελφάκι', είναι στη θέση της οξείας, μόνο πατώντας προηγουμένως shift (για κεφαλαία, δηλ.). Φαντάζομαι σε όλα τα πληκτρολόγια είναι ίδια η θέση

1. ΚΑΙ Γαβρά δεν είδα ακόμη - και ΘΕΛΩ.

2. Καλύτερα να μη βρεις ...κλόπι ασύρματο: να κάτσεις να ξεκουραστείς και να απολαύσεις φύση, τυχερούλη μου - να περάσεις υπέροχα!!! και να μας κάνεις να ζηλέψουμεεε ;)

roadartist είπε...

"ιστιοφόρο με ανοιχτά πανιά – δεν περιγράφεται"....η χαρά μας που γύρισες!!!
Welcome back ;DD

Μου έλειψε η ποίηση σου, μη ξαναχαθείς τώρα :)

Ανώνυμος είπε...

Νανά, μας απογείωσες!

Τόσο που βλέπω στο συννεφιασμένο Σάββατο την Άνοιξη "να στρίβει στη γωνία"!

Κανονικά, πρέπει τώρα να "στρωθούμε να της γράψουμε ένα ποίημα πριν μας φύγει πάλι"...

"Μπαίνω στό ποίημα την ημέρα
και θέλω να νυχτωθώ
στην κάμαρά του". Ν. Τσόγκα

Όμορφο Σ/Κ στους συνταξιδιώτες :)

Ignis είπε...

Σιγά μην σου φύγει
Στην καρδιά σου την φυλάς
(για την άνοιξη λέω και το καινούριο ποίημα σου)
(και μου άρεσε ο τρυφερός συνειρμός με την εικόνα της μαμάς, αχ αυτά τα εμπριμέ της εποχής τους, τα μεσάτα με τις ομπρέλες φούστες, τα τριζάτα φουστάνια της μνήμης..)

Η ακριβοθώρητη και πολύτιμη Κυρία.
Το καλοκαίρι (φωτο)λούζεται και λιάζεται.
Το φθινόπωρο ετοιμάζεται να πάει για ύπνο.
Και μόνον τον χειμώνα πάει να αναπαυθεί.
Ξυπνά μετά τους μήνες της κρύας νύχτας, τεντώνεται (τώρα μου φαίνεται) βγάζει το ποδαράκι της κάτω από το λουλουδιασμένο της πάπλωμα...
..χμμμ..κρύο ακόμα, βροχές και καταιγίδες, το σκέφτεται, χώνει το ποδαράκι πάλι μέσα, ξανασκεπάζεται (παρότι το ξυπνητήρι έχει χτυπήσει 21-Μαρτίου, ξύπνα τεμπέλα της λέει, να κεντήσεις με χαμομήλια και μαργαρίτες τους πράσινους τάπητες των αγρών) και τώρα κατά πως φαίνεται, χουχουλιάζει στα σκεπάσματά της από κάτω
Την άλλη εβδομάδα, αν δεν έχουν πέσει χιόνια στο μεταξύ κι απορυθμιστεί το ξυπνητήρι εντελώς, ΕΛΠΙΖΩ να την δούμε εγειρόμενη εκ της κλίνης, διότι για πολύ τεμπέλα την βλέπω..

Κυρά της Άμμου (κατά το "Κυρά της Λίμνης"), σε φιλώ ανοιξιάτικα
και πάω να σας φέρω τα ουζάκια. Μπαμπατζίμ ή κάτι άλλο;;;
(θέλετε και μεζέδες; Κανένα χταποδάκι να φέρω στα κάρβουνα;)
(χα, τώρα τους τρέχουνε τα σάλια. Και πού να έφερνα μαζί με το ουζάκι και τα παρελκόμενα!)
Πρόσεξε μόνον τον Eraser μην πάρει φόρα με τις καλλιτεχνίες που κάνει και πέσουμε σε καμιά λακκούβα (ηλιοθεραπεία και γύψος δεν γίνεται, θα μου μείνει η άσπρη μπότα σημάδι)

Καλημεροκαλησπέρες θαλπερές
(και ουχί κοχλάζουσες)


ΥΓ. συνήθως (ίσως και πάντα) δεν διαφημίζω τα γραπτά μου, μα κάποτε έγραψα αυτό για εκείνην.
Επειδή την λατρεύω, μια και είναι η αφύπνιση για την καλύτερη εποχή, το καλοκαίρι. Η ηδύτερη αναμονή για κάτι που ξέρεις πως έτσι κι αλλιώς μέλλεται να έρθει και στα σίγουρα μάλιστα (για πόσα λίγα πράγματα στην ζωή μας μπορούμε να το πούμε αυτό;;;)

φιλιάαααααααααααααα

Ignis είπε...

ωχ συμπέσαμε
Κι είναι και απογειωμένος.....βάι βάι βάι Νανάαααα τι του έκανες
έμενταλ θα κάνει την παραλία...

:))

(οι επιλογές του, σωστές... ο στίχος σου...αχ ναι, να νυχτωθεί κανείς σ'αυτήν την κάμαρη, κι αιχμάλωτος ας μένει..)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρες, IGNIS αεί ανθισμένη και ανυπόμονη! ;)

(τι έπαθα; κόλλησα... ποίηση από τις όμορφες Κυρίες της "Άμμου";)

Να σου πω, η συννεφιά δεν εμποδίζει τα... ουζάκια, ε; 21 Μαρτίου, ξυπνήστε!
Πάω να τα πιω στην υγειά σας!
(Η φτώχια θέλει καλοπέραση χαχα)

onlysand είπε...

Τι κάνετε εδώ;... το'χετε στρώσει στις ...κατανύξεις; κι εγώ κάνω τις άχαρες δουλειές;...!

ROADARTIST !

Καλώσ' το το μικρό μας χαμινάκι, το (επίσης) ολάνθιστο! :)

είναι πολύ γοητευτικό, ξέρεις, να χαίρεσαι τόσο 'εύκολα'!...

σε φιλώ σταυρωτά στα ροδακινένια μαγουλάκια :)

υ/γ. δεν πρόλαβα ακόμα να'ρθω να χαρίσω κι εγώ ένα λουλουδάκι στην ανοιξιάτικη ισημερία σου ;)

onlysand είπε...

ERASER :)

σωστός: το ...χταποδάκι πάει και με τη συννεφιά! εκεί θα κολλήσουμε;!... ;)

είχα διαβάσει κάπου, πως δεν υπάρχει καλύτερη 'απόδειξη' τού τι είναι κάποιος, από τη στιγμή που είναι απολύτως ελεύθερος να διαλέξει τι θέλει και τι κάνει ;)

άντε, στην υγειά σου!

υ/γ. eraser-έμενταλ χαχαχα (κάθε μέρα κι άλλο ψευδώνυμο, δεν έχεις παράπονο!...)

onlysand είπε...

IGNIS μου, φλογερή και ανεξάντλητη!

(και ...τσιγγούνα-μόνο-για-τον-εαυτό-σου!) :
Άλλο ένα πολύχρωμο-πολυποίκιλα αισθαντικό κείμενό* σου - απ' αυτά που πεισμόνως μας κρατάς μυστικά, κι εμείς δεν 'φτάνουμε' να τα ανακαλύψουμε...

Κοίτα τώρα τι θα κάνω:

1. απόψε ανεβαίνει (με τον 'αυτόματο πιλότο') ποστ για τα γενέθλια φίλου καλού και ακριβοθώρητου.

2. Για ...τιμωρία σου, θα κάνω πως μου το* χάρισες και - απόσπασμά του, μαζί μ' αυτό εδώ το 'σχόλιό' σου - θα το πνίξω μες στα λουλούδια τού 'κήπου' από Δευτέρα! ;)

Εσύ τι μας κάνεις τώρααα!...

όχι μόνο μάς τρέχουνε τα σάλια, αλλά έπλενα μόλις χειμωνιάτικα πουκάμισα (για ...117η φορά φέτος!) κι όλο μονολογούσα την ευχή "να μην τα ξαναφορέσουμε ως τον Δεκέμβρη!"

Μπαμπατζίμ;! δεν το ξέρωωω!!! (πώς φαίνονται οι μερακλήδες!...)

οι "καλλιτεχνίες τού eraser" είναι ό,τι πρέπει για ...αμμόλουτρα!...;)
αλλά, στο γύψο-άσπρη μπότα, ποτέ! Ο χειμώνας στο γύψο - και γρήγορα, πιααα!!!

Παρά τα σημεία των καιρών και τα τέρατα των επικαίρων, Φιλιά ανοιξιάτικα σε όλους! :)))

akb8862 είπε...

Ως βέρος καταχραστής θαυμάτων & γω θα ιδιοποιηθώ "νομίμως" ( αφού έτσι λέγεται το μπλογκ!!!) το σχόλιο του φίλτατου eraser & θα το προσυπογράψω φαρδιά πλατιά urbi et orbi!

Μου ανοίξατε την όρεξη με όλα τα ορεκτικά που προαναφέρατε, άσε δε εκείνο το ιμάμ μπαϊλντί, Νανά μου! Μεταξύ μας & με κανένα διαδικτυακό σου σουφλέ - μιαμ μιαμ- δεν θα μου ήταν άσχημο!

Καλή μου Ignis! Να σαι καλά. Σε διαβάζω εδώ πάντα. Αναφέρθηκες στο ούζο Μπαμπατζιμ...Τον Μπαμπατζιμόπουλο τον γνωρίζω προσωπικά ( υπήρξα κάποτε προσωπικός του διερμηνέας για 1 ολόκληρη μέρα, όταν ξεναγούσε Γάλλους δημοσιογράφους στις εγκαταστάσεις των αποστακτηρίων του). Τι μου θύμισες τώρα! Ό,τι παράγει το παράγει με πολύ ΜΕΡΑΚΙ & ακολουθεί τις πιο παραδοσιακές συνταγές των προσφύγων προγόνων του εκ Μικράς Ασίας...Άλλο να σας το λέω & άλλο να τον γνωρίσετε & ως άνθρωπο πρώτα & μετά να "μεταλάβετε" τα Άγια των Αγίων της παραδοσιακότατης παραγωγής του!

Να σαι καλά Ignis μου. Μου ξεδίπλωσες μια " σκόνη του χρόνου" μου. Σε ευχαριστώ. Μαζί με του ούζο Μπαμπατζίμ συνιστώ & ούζο χιώτικο μάρκας ΑΠΑΛΑΡΙΝΑ. ΤΟ ούζο! Δεν το ξέρουν πολλοί διότι παράγεται & αυτό κατά παράδοσιν ,όπως το παραπάνω σε μικρή οικογενειακή επιχείριση στη Χίο... Εγώ έχω πάντα στο σπίτι καθότι οι φίλοι από Χίο μου στέλνουν συνέχεια & σύντομα θα εφοδιαστώ προσωπικά,μιας & πρώτα ο Θεός θα κάνουμε Πάσχα οικογενειακώς στο λατρεμένο μου νησί...Στη Χίο της καρδιάς μου.

Νανά, τα των διαλυτικών τα έχω "μπακαπιάσει" ώστε να ξέρω πλέον πώς μπαίνουν. Όσο για Γαβρά αν θες ρίξε μια ματιά στο βίντεο στο υστερόγραφο του ποστ μου " Η ώρα της Γης" στο α! μπλογκ μου. Είναι ένα βιντεάκι από την ταινία του " Παράδεισος στη Δύση". Το βιντεάκι δεν δείχνει ούτε το 1/3 της κόλασης που "ξεβράζει" η ταινία μπροστά στα μάτια του θεατή...Αξίζει να την δει όλος ο κόσμος. Μην την χάσετε!!!

Η Ελλάδα στο Σινεμά φέτος πρωτοστατεί με Γαβρά & Αγγελόπουλο!

Νανά μου ,ξεκινώ ένα ΜΟΝΑΧΙΚΟ ταξίδι αύριο το πρωί αναζητώντας τη δική μου "σκόνη του χρόνου"...Ο,τι θα μπω με ασύρματο κλόπυ ίντερνετ δεν το συζητώ! Θα μπω. Ο γιος μου μου μαθε πώς να σπάω κωδικούς γειτόνων & να παίρνω ασύρματα ίντερνετ όπου & να μαι!!! Μόνο με μέιλ θα σου πω...

Αύριο λοιπόν γύρω στις 17.00 θα μαι στο γιαβρί μου , στο Αίγιο. Ήδη είμαι σε τηλ/κή επικοινωνία με συγγενείς της μητέρας μου που ζουν εκεί. Με κάποιους έχουμε γνωριστεί προ είκοσι ετών & βάλε, ενώ κάποιους θα τους γνωρίσω τώρα...

Και ναι ! Νιώθω την Άνοιξη να με κυκλώνει για να γυρίσω στο ποίημα σου λίγο & μεταγλωσσικά τσαλαβουτώντας σε ποίηματά σου θα σου πω πως τώρα είμαι στη φάση της "κατάδυσης" στα ύδατα της δικής μου σκόνης του χρόνου. Από αύριο θα αρχίσει η χρονική "διάθλαση"...θα φτάσω ώς τα βάθη των υδάτων & μετά έτσι όπως και συ ποιητικά "αναδύεσαι" θα αναδυθώ μέσα από τη "σκόνη μου" και θα φωνάξω με χαρά : " Ναι, άνω θρώσκω" !!!Επιτέλους...

Φεύγω έτσι χωρίς πρόγραμμα να δω πάνω απ` όλα το γιαβρί μου που μου χει λείψει τόσο & φεύγω μοναχικά με μια φυγή προς το μέλλον συνειδητή που βγαίνει μέσα από την τέφρα και τον χρονοπόνο του παρελθόντος που γινε όμως πια χαρά και ελπίδα!

Σίγουρα κάποια στιγμή θα περάσω & από την πανέμορφη Πάτρα να την γνωρίσω & να την εξερευνήσω ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ με τους τουριστικούς μου οδηγούς στα χέρια & μόνον!

Εξάλλου & εκεί έχω συγγενείς...Άλλη σκόνη του χρόνου & εκεί! Και η πόλη είναι πανέμορφη. Την είδα ελάχιστα τον περασμένο ΟΚΤ. Τώρα θα την απολαύσω όπως θέλω εγώ!

Σίγουρα όλα αυτά κάποτε ,σαν γίνουν πρώτα βίωμα & μετά γλυκιά ανάμνηση θα βγουν στα μπλογκς μου...Όταν θα μπορώ να αντέξω τη γραφή και τη σκόνη από τον πόνο τους...

Να στε καλά. Γυρίζω πίσω ( εδώ στη Θεσσαλονίκη) τέλη της βδομ. που έρχεται.

Αν δεν τα ξαναπούμε ώς τότε να στε & να μαστε όλοι καλά!

Γιαννης Τολιας είπε...

ΑΝΟΙΞΗ

Η άνοιξη
πάντα είναι ανερμήνευτη
Επιτήδεια θροΐζει λέξεις
Εξαίσιες επιδόσεις
μιας ανάρπαστης περιγραφής

Δεν αρκεί να μένεις σώος
Αναίμακτα είσαι μόνο θεατής.

Υ.Γ. Νανά,πρωινή χαρά μου,την καλησπέρα μου.

onlysand είπε...

ΑΛΕΞ :)

Γενναίο παιδί & φίλε πολυτίμων

μην εκθειάζεις, θα ’λεγα, τόσο πολύ τον πόνο – παίρνει θάρρος κι απλώνει ρίζες˙ έτσι, μας κρατάει πίσω – ενώ μπορεί απλώς να γίνει περιουσία μας ;)

Όμορφα να περάσεις - 'ολομόναχος', όπως το θες, και προς τα ΜΕΣΑ σου - και να ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ στη σημερινή εκδρομή σου :)

Υ/γ. Ώστε, ο Μπαμπατζίμ αδελφός από ‘απέναντι’!...

onlysand είπε...

Καλέ μου ΜΟΝΩΔΕ κι Αγαπημένε

προσεχτικά ξεδιπλώνω την «Άνοιξή» σου, μην εκραγεί μέσα στην αγκαλιά μου.
Θα πάει οδυνηρά ανθισμένη, ως ‘συνομιλητική’ κατακλείδα, μαζί με της Ignis τα αρώματα στον ‘κήπο’…
(Ωραίες ιδέες μού δίνετε - και απαιτητικές! :)

Γιάννη, αμετανόητε Νυχτερινέ Ιππότη,
καθώς χθες βράδυ μ’ έστειλες πάλι στα δώματα των ονείρων – ξενυχτισμένη σού στέλνω την καλημέρα μου! :)

Ανώνυμος είπε...

Πανέμορφο "σκηνικό" έστησες πάλι Νανά
και μας ξεσηκώνεις!
Χαίρομαι πάντα και τις διεισδυτικές αναλύσεις της Ignis!

Τι κρίμα που πήζω στη δουλειά και δεν μπορώ να απολαύσω μαζί σας τα... ουζάκιααα!!! ;)

Να είστε όλοι καλά, μια όμορφη βδομάδα, ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ - εύχομαι να ξημερώσει επιτέλους η... "όρεξή" της! :)))

Ignis είπε...

Το παιδί από το ανθοπωλείο

Διότι όπως γράφει ο Ελύτης:

Την άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις

Ορίστε: ανεμώνες, νταφοντίλς, κι άλλα ντάφοντιλς, ίριδες, ηλίανθοι, φρέζιες, ένα τριαντάφυλλο, κι άλλα τριαντάφυλλα, πάλι τριαντάφυλλα , πολλάααα τριαντάφυλλα, και μια ω-ραια πεταλούυυυυυδα .... μια ω-ραια πεταλούυυδα

Διότι σιγά καλέ που θα σε περάσω εγώ με κείμενα μπαγιάτικα.
Νανά μου, εάν είναι να σου φέρω κάτι, αυτό θα είναι φρέσκο! Κι από τα χεράκια μου μάλιστα κι όχι τα λουλούδια του διαδικτύου.

Καλή μέρα και καλή εβδομάδα στην ακριβή μας Οικοδέσποινα, σε όλους τους φίλους


ΥΓ. Εγώ μερακλής με το ούζο, μπαααα. Ιδέα δεν έχω κι ούτε το έχω δοκιμάσει ποτέ, με απωθεί η μυρουδιά του. Μόνον κρασί (κόκκινο σαν αίμα)
Αλλά για το Μπαμπατζίμ είχα ακούσει ενθουσιώδη σχόλια από 2 φίλους (φαν του ούζου!), κι είπα να σας φέρω το πιο καλό

onlysand είπε...

VOUL-VOUL :)

Καλή βδομάδα και σε σένα, ευγενικό κορίτσι

αν δεν πέσει έξω η ΕΜΥ, έρχεται για τα καλά επιτέλους την Παρασκευήηη! να με θυμηθείς ;)
αφού μας ...φιλοδωρήσει ακόμη με ευλογημένο νερό και ...ζωηρά αστραπόβροντα (μόλις άκουσα τον 'καιρό')
στο μεταξύ, αύριο, άλλη μία λαμπρή μέρα :)))

onlysand είπε...

IGNIS :)

Φλόγα ανθισμένη πλουμιστή!

πώς θα στα ξεπληρώσω (με την ΚΑΛΗ έννοια) όλ' αυτά; Ανυπομονώ!
(ως αύριο, στον 'κήπο'! ;)

Και σε σένα όμορφη βδομάδα, Χρυσή
- και μυρωμένη!

Ignis είπε...

Εσύ δεν χρειάζεται να ξεπληρώσεις τίποτε.
Υπάρχεις.
Και άτομα σαν κι εσένα είναι η μόνη παρηγοριά σε έναν ανείπωτα ευτελή κόσμο. Που κυριαρχεί τριγύρω μας, έντονος είναι ακόμα και μέσα στην συμπύκνωσή του, το νετ.
Δεν βλέπεις ότι οι φίλοι σου εδώ σε αγαπάμε; Σε αγαπάμε για αυτό που είσαι.
Δεν έχεις να ξεπληρώσεις τίποτε
Εμείς έχουμε.
Εσύ γράφε, γράφε Ποίηση.
Μας αρκεί έτσι να σε χαιρόμαστε.

Κάμποσες μέρες τώρα (αν και το επωάζω κάτι μήνες...) με όλα αυτά που βλέπω, γυροφέρνω στο μυαλό μου ένα τίτλο:
What is a nice guy like you doing in a place like this?
Χρόνια και ζαμάνια πριν, στον πηγαιμό με το βαρκάκι για το Super Paradise (το γνωστό, της γνωστής νήσου) θυμάμαι έναν συμπαθέστατο τυπάκο, σοβαρό σοβαρό, να διαβάζει εντελώς προσηλωμένος ένα βιβλίο με αυτόν τον τίτλο. Τότε μου φάνηκε σκέτο ανέκδοτο, αυτός, το ύφος του, έτσι να είναι εκτός τόπου και χρόνου (όχι, δεν ήταν ..."κρυφή"!!!) και το βιβλίο του
Τώρα , τόσον πολύ χρόνο μετά, έρχεται ο τίτλος και κατακάθεται βαρύς στο μυαλό μου όταν σκέπτομαι πολλά(ως και να βαρέσω τον υπολογιστή στον τοίχο)
Όμως
Επειδή υπάρχετε κάποιοι εδώ μέσα, επειδή σας χαίρομαι, ειλικρινά σας χαίρομαι που δεν πάτε ούτε κάτι να γίνετε μέσω νετ, ούτε κάτι να αποδείξετε, διότι είσαστε αυτό που είσαστε και σας αρκεί (αυτή είναι η ευτυχία, αυτή είναι η πλήρωση), επειδή υπάρχετε, επειδή είστε άνθη έτσι κι αλλιώς κι ευωδιάζετε,
δεν πρόκειται να το κάνω (να βαρέσω τον υπολογιστή στον τοίχο!)
(άρα θα με ανέχεστε!!!)
Σε σένα Νανά μου (κορυφαίο πρόσωπο αυτής της συνομοταξίας των Ωραίων), και σε όσους είστε ΕΤΣΙ, είτε σας "γνωρίζω" είτε όχι (αλλά κάπου βρίσκεσθε) θα σας το αφιερώσω.
Γιατί χαίρομαι που υπάρχετε.
Όλοι εσείς, οι ανιδιοτελείς, που προσφέρετε για την χαρά τού να δώσεις κι όχι για την ευαρέσκεια τού να εισπράξεις. Όλοι εσείς που πορεύεσθε με τα δικά σας πόδια πάνω στην γη (κι όπου φτάσουν, κι όσα -κι ας είναι λίγα τα βήματα- κάνουν) Όλοι εσείς που έχετε μια ζεστή και τεράστια καρδιά έτοιμη να χωρέσει το κάθε καλό, το κάθε ωραίο.
Σείς, οι έντιμοι.
Κι αν δεν ξέρω να μιλώ, αν δεν έχω γραφή συναρπαστική για να αξίζει τον κόπο να διαβαστεί αυτό που λέω να φτιάξω, ας μείνει μόνον σαν το απόθεμα της καρδιάς μου και το δικό μου Ευχαριστώ που έχω "συναντήσει" και ωραίους καθαρούς ανθρώπους.
Ευγενείς
(ευγενείς: τους γαλαζοαίματους της καρδιάς)


Καλημέρα, ανέφελη και όχι ανώφελη: Καλή πραγματικά.
Μέσα και έξω.
Σε σένα, σε όλους τους φίλους. Να είστε καλά.

onlysand είπε...

IGNIS :)

πλάσμα αγγελικά δοτικό

δεν ξέρω ούτε πώς να υποκλιθώ
εγώ, η ολίγιστη

Ομολογώ πως με εμποδίζει να μιλήσω υπερθετικά, η σκέψη πως θα διαβάζουν οι άσχετοι, οι άνιωστοι (ΚΑΙ άνοστοι, κατ' επέκταση, Οκ) και θα μας κατατάσσουν με την ευκολία τού 'αδηφάγου' στις ανταλλάσσουσες φιλοφρονήσεις και παινέματα...
ας είναι νυχτωμένοι στην αφασία τους.

Πήγαινε μια βόλτα στον 'κήπο', Χρυσή, να δεις τις ευωδιές σου
(συνοδεύονται από την αιμάσσουσα 'υπογράμμιση' του Μονωδού :)

Ignis είπε...

Πήγα...και είδα (όοοολο αυτό το ανθηρό σεντόνι ανάρτησης απορρέει από τα δικά μου;;; έπαθα!), και κάποιες φορές μού σώνονται οι λέξεις..
(συμβαίνουν και θαύματα!!!!)
Και τότε το μόνον που μπορώ να πω, είναι μια μικρή λεξούλα πολύ μεγάλης χωρητικότητας:

ευχαριστώ
΄


ΥΓ. κάτω από όλον τον κατακλυσμό- καταιγισμό λέξεών μου εκεί, νοιώθω πως αδικείται το Ποίημα του Μονωδού.
Τα ποιήματά του είναι αυτοδύναμα κι αυτόφωτα, κάτω από τους χείμαρρούς μου μοιάζει κρίμα να κρύβονται. Εκείνα πρέπει να προΐστανται, τα λοιπά να ακολουθούν. Αν κι αυτό ακόμα είναι δύσκολο, διότι εφάμιλλο -από εμένα τουλάχιστον- ουδέν.
(η συνύπαρξη με τον Μονωδό σε ιστοχώρο είναι εντελώς άχαρη για όποιον την τολμά. Εντάξει, δεν την ετόλμησα, μου έτυχε, άρα απαλλάσσομαι του ψόγου!!!)

onlysand είπε...

Να, λέω στον 'κήπο' "δεν προλαβαίνω" - αλλά δεν μ' αρέσει ν' αφήνω εκκρεμότητες (και για τους συνταξιδιώτες της 'άμμου')

IGNIS :)

ευαίσθητη ψυχή μέσα στη μυρωμένη απλωσιά

κι εγώ το σκέφτηκα για το ποίημα του Μονωδού - μην πάρει την καταχώρηση ως αξιολογική...

όταν μου το 'γραψες κι εσύ, με ζώσανε ...οι τύψεις. Πήγα να το διορθώσω, αλλά οι θέσεις των φωτο, το όλο layout (συγνώμη!) δεν μου το επέτρεψαν - θα έπρεπε να ξαναφτιάξω όλο το ποστ απ' την αρχή.

Υγεία & Χαρά, Χρόνια Πολλά σε όλους τους φίλους και/ή περαστικούς :)

Σαν Κυριακή δεν είναι σήμερα;... ;)
Έρχεται όμως καταιγίδα - μην ξαφνιαστείτε: είναι τα ...σκέρτσα της Άνοιξης ;)

onlysand είπε...

Α!

οκ, να το ξαναφτιάξω είναι πολύς κόπος - να αφαιρέσω όμως την τελευταία παράγραφο και να τη βάλω με πιο πρόσφατη ημερομηνία, γίνεται πιο εύκολα!

χαχα χά-ρηκα :)

Ignis είπε...

Σε ευχαριστώ Νανά μου.
Τώρα όμως έτσι όπως κοιτώ την δική μου παράγραφο (το υστερόγραφο) με ζώνουν εμένα άλλες τύψεις :)
Όταν είπα ότι η συνύπαρξη σε ιστοχώρο με τον Μονωδό είναι άχαρη για όποιον το τολμά, κινήθηκα με γνώμονα την αίσθηση που μου δημιούργησε ή θα μου δημιουργούσε η δική μου συνύπαρξη σε ίδιο ποστ.
Παρακαλώ θεωρήστε το αυτό έτσι...μην πάει μακρύτερα σε άλλες δυνατές πένες
(δεν έχω άλλη δικαιολογία για το ατόπημα, εκτός από την νύστα μου)

Ναι, ήταν σαν Κυριακή, φωτογράφησα κι ένα ωραίο ουράνιο τόξο μετά την νεροποντή να ξεφυτρώνει μέσα από την θάλασσα, και ονειρεμένα σύννεφα με το φως να ξεπροβάλλει πίσω τους φωτίζοντας το περίγραμμά τους εξοντωτικά (δεν ξέρω τι βγήκε, θα δω)
Τι ωραίος τόπος η Ελλάδα μας και περνάμε τόσον καιρό μέσα στα τσιμεντοκούτια...μέσα στους τοίχους τους κλεισμένοι χωρίς την ανάσα του ουρανού, χωρίς τον φλοίσβο της θάλασσας στα αυτιά μας..... έτσι να κάθεται κανείς στην άκρια και να την κοιτά, να την ακούει, να την οσμίζεται, τι ομορφιά είναι, πώς γεμίζεις όλος...



ΥΓ, Νανά πες μου εσύ που είσαι polyglott (διότι εγώ είμαι σκράπας δεδηλωμένος) αυτού του είδους οι "τύψεις" ως μετάνοια ή δεύτερη σκέψη λόγων ή κινήσεων που δεν έγιναν, δεν το λένε l’esprit de escalier?
Αν ναι, από αυτό έπαθα!

onlysand είπε...

IGNIS! :)

σε θαυμάζω, ...σκράπα μου! χαχα

είσαι απ' τους σπάνιους ανθρώπους - πίστεψέ με, δεν έχω γνωρίσει περισσότερους απ' όσους μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού - που 'βασανίζουν' τόσο τα νοήματα, τις σκέψεις και τις 'προθέσεις' τους

δεν είμαι 'πολύγλωσση', δεν φημίζομαι για 'αποκρούσεις' προσβολών, ...πολύ σπάνια και μάλλον τυχαία μπορεί να 'απαντήσω' έγκαιρα...

ξέρεις από πού βγαίνει το esprit d' escalier, έτσι;

για όλους τους φίλους: η έκφραση δανείζεται μεταφορικά από την 'ατάκα'* - όταν είσαι σχεδόν στην κουίντα και μετανιώνεις που δεν την* είπες στη σκηνή...
μας έρχεται κάτι, δηλ., πολύ αργά για να'ναι χρήσιμο...

αγκιστρώθηκα κι εγώ η τσιμεντομένη στους λόγιους λαβυρίνθους και παραλίγο να ξεχάσω το ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ:
""...έτσι να κάθεται κανείς στην άκρια και να την κοιτά, να την ακούει, να την οσμίζεται, τι ομορφιά είναι, πώς γεμίζεις όλος...""

να ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΕΥδαίμον Πνεύμα

Ignis είπε...

Αχ Νανά μου, αυτό θα με φάει εμένα, το ότι βασανίζω τα νοήματα
Δεν κάθομαι εκεί στην επιφάνεια να πλατσουρίζω, τι θέλω τις καταδύσεις στα βάθη, σφουγγαράς είμαι;;;
Από την νόσο των δυτών θα πάω, και δίχως σκάφανδρο.

Σας χρωστώ εικόνες: Σύννεφα που αφήνουν ήλιους να φανούν
Η μελωδία της θάλασσας θα αφεθεί στην δική σας εύφορη μνήμη για να μπορέσει να ντύσει την εικόνα.

Τι σκάλα, τι σκηνή... η επάνοδος (όταν ήδη έχεις γυρίσει τα νώτα σου στο επίκαιρο κι έχεις απομακρυνθεί) για να διορθωθεί και να αλλαχθεί κάτι είναι το θέμα. Το ότι η δεύτερη ευκαιρία σπάνια δίδεται.
Να είσαι καλά για την πληροφορία.
Κάποτε είχα μια σπουδαία μάνα και την ρωτούσα όλα αυτά που δεν ήξερα ("ζωντανή εγκυκλοπαίδεια" την έλεγα...)
Μα δεν με άφησε άσχημα, μια και τώρα (ευτυχώς!) έχω τους μορφωμένους φίλους. Και τους ρωτώ (για να ξεστραβωθώ)

(είσαι polyglott και δεν θέλω κουβέντα. Εντάξει, ο Σλήμαν ήξερε 20, αλλά δεν τις ήξερε καλά, το πασάλειμμα δεν πιάνεται!)


ΥΓ. το ευδαίμον πνεύμα πολύ πολύ μου άρεσε,
αν και...
θα προτιμούσα να ήμουν ...δαίμων!!!!!

onlysand είπε...

IGNIS μου :)

έχεις σκεφτεί όμως και την ...μοναχική περίπτωση, όπου απέρχεσαι χωρίς να 'πεις' την ατάκα, αλλά μέσα σου ξέρεις ότι ο άλλος έχει σίγουρα καταλάβει;;;

με την υπενθύμιση ότι, πραγματικότητα είναι αυτό που υποτίθεται πως είναι αληθινό... ;)

μη με περιλαμβάνεις, Χρυσή, σ' αυτούς* τους φίλους - είναι ύβρις για τους *μορφωμένους! ;)

Ωραία! αναμένουμε αναρτήσεις με θάλασσες, σύννεφα, ήλιους κ.λπ.! :)

akb8862 είπε...

Μια ζεστή "καλησπέρα" σε όλη την ΑΜΜΟ.
Όσο έλειψα προς Νότο κατάφερα & μπήκα,Νανά, με κλόπυ ασύρματο ιντερνετ...αλλά ήταν τόσο αργό ( κλόπυ γαρ...) που ένα σχόλιο που έκανα εδώ δυστυχώς το "χασα"...Μόλις μπήκα στο Νετ σήμερα για πρώτη φορά μετά την επάνοδό μου από το πανέμορφο Αίγιο ( σας συνιστώ να αγοράσετε την συλλογή μιας εξαιρετικής του ποιήτριας της Τζίνας Μουκριώτη. Πρόλαβα & αγόρασα το τελευταίο "κομμάτι" που είχε το εκεί βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΚΕΨΗ. Μου παν πως θα έφερναν & άλλα μα εγώ έφευγα & δεν μπόρεσα να αγοράσω άλλα για φίλους...δυστυχώς).

Αφιέρωσα μια ολόκληρη μέρα σε μια μοναχική περιήγηση στην πανέμορφη Πάτρα. Την γύρισα όλη με τα πόδια ( προσεχώς & όταν προκάνω...οι εντυπώσεις μου στα μπλογκς μου). Θ Θα πω μόνο πως η Πάτρα είναι μια πανέμορφη πόλη ,ερωτεύσιμη & ερωτική με την πρώτη ματιά ( δεν άφησα γωνιά της που να μην την περπατήσω) μα δυστυχώς είναι πια & η Πόλη των Σύγχρονων Μαρτύρων της Νέας Εποχής...Των μαρτύρων που κατοικούν σε αυτήν την πόλη, μα η πόλη τους πια δεν τους ανήκει...με τα όσα συμβαίνουν & των μαρτύρων που βάφτισαν μετανάστες, που τους φέρνουν από το πουθενά για το πουθενά...Τα λέει πολύ καλά ο Γαβράς στην ταινία του & αν γνώριζα τον Αγγελόπουλο θα του λεγα να γυρίσει εκεί το γ! μέρος της κινηματογραφικής του τριλογίας...

Αυτά...για την ώρα. Να μαστε καλά!!! Αυτό έχει σημασία. Κάντε μια βόλτα στην Πάτρα να δείτε τη δυστυχία να κυλιέται στους δρόμους και των μεταναστών, μα & των κατοίκων & καταστηματαρχών που ζουν με τον καθημερινό φόβο...Γιατί εκεί υπάρχουν τα χειρότερα & για τους μεν & για τους δε. Άρα εμείς καλά είμαστε & ας ευχηθούμε ο,τι το καλύτερο για την πανέμορφή τρίτη πόλη της πατρίδας μας! ΑΜΗΝ...

Καλό βράδυ!

Roadartist είπε...

Καλημέρα Νανά μου..
Ελπίζω να πέρασες όμορφα τις μέρες που μας έλειψες κ να έγραψες όμορφες δημιουργίες..

onlysand είπε...

@ ΑΛΕΞ μου !

καλωσόρισες και πάλι, γεμάτος όμορφες εικόνες και νέες εμπειρίες

πάντα σε καλό! :)


@ ROADARTIST !

κι εσύ, χαμινάκι ταξιδιάρικο
κορίτσι γελαστό των 'ανακαλύψεων'
και των μεγάλων 'δρόμων'

να είσαι ΚΑΛΑ! :)

akb8862 είπε...

"
την βάσανο των ονείρων εκείνη αψηφώντας
κάτω απ’ το τρυφερό βλεφάρισμα
ανυπεράσπιστων πουλιών
νεύει στο Λίγο και ανθίζει το Πολύ"

Αγγελοπουλικό ψυχανέμισμα ζωής! Ποιος ξέρει άραγε...(Ναι τι να κάνω έχω ένα κινηματογραφικό κόλλημα τελευταία!).

" νεύει στο Λίγο και ανθίζει το Πολύ" :Τρομερά νηπτική και (ξ-)άγρυπνη η γραφή σου ,"αδελφούλα".

Τι άλλο άραγε μπορώ εγώ να πω, ο πτωχός το πνεύματι;
Υποκλίνομαι.

Καλό Σ/Κ σε όλους.

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ, αυτό σημείωσα Νανά στο εξαίσιο πάλι ποίημά σου :

"νεύει στο Λίγο και ανθίζει το Πολύ" !

(υπέροχα το υπογραμμίζει ο Άλεξ)

ταξίδι μες στο Μυστήριο, το Άγνωστο!

Μια και θα λείψω, ήρθα κι εγώ να σας ευχηθώ ένα όμορφο Σ/Κ :)

να μην ξεχάσουμε: μια ώρα μπροστά τα ρολόγια μας, βιαζόμαστε για το καλοκαίρι! ;)

onlysand είπε...

ΑΛΕΞ & VOUL-VOUL :)

καλώσ' τα τα όμορφα παιδιά!

είμαι κι εγώ εδώ: μόλις ανέβαζα ένα τραγουδάκι να σας κεράσω "ένα ακόμη καφεδάκι" ;)

να είστε πάντα καλά! εγώ σας ευχαριστώ! (που δεν κουραστήκατε ακόμη να με διαβάζετε...)

Να περάσετε όλοι ένα υπέροχο, ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ Σ/Κ (έστω και ...κουτσουρεμένο - το καλοκαίρι απαιτεί θυσίες, τι να κάνουμε... ;)

meril είπε...

Μόνον καλό απόγευμα προς ώρας
για τους φίλους αυτής της όμορφης σελίδας....

onlysand είπε...

MERILou :)

ευάερη και ευήλια, πάντα να επιστρέφεις! xxx

Unknown είπε...

Το ποίημα σου -πόσο ατμοσφαιρικό- μου δίνει την ίδια αίσθηση που έχω όταν μια ήσυχη νύχτα σε προχωρημένη ώρα καθίσω αναπαυτικά με το βλέμμα στραμμένο στα αστέρια, τα κοιτώ με τα κιάλια μου προσπαθώντας να αναρριχηθώ στους δικούς τους κόσμους. Κι ας είναι ο θόλος τότε γιορτινού σπιτιού, με τους πολυέλαιους των λάμψεών των να φεγγοβολούνε.
Κάποτε σταματούν και οι γιορτές και τα όνειρα (μα εκεί τι ησυχία απόκοσμη που θα υπάρχει...) και η βάσανός των.
Κι ο χρόνος μας ανήκει.
(από τα ναπολεόνια πάντως εγώ προτιμώ τα ...υπέρπυρα! Ιδίως όταν τα μαζεύω την αυγή που στραφταλίζουν οι αχτίδες μες την θάλασσα. Όσο εισέρχεσαι στο νερό και στην σιωπή, τόσο πιο πολλά μαζεύεις. Το συστήνω. Μεγάλος πλούτος εικόνας, ευωχία ψυχής. Γίνεσαι κροίσος των χρωμάτων με την μια)

Ignis είπε...

σορρυ για πριν, εγώ ήμουν, αχταρμά τους έκανα τους λογαριασμούς...πάει, ρετάρω τα βράδια..
(όχι που δεν θα με καταλαβαίνατε δηλαδή, άλλη τόσο λαλίστατη έχετε;;;)

ΥΓ. πάω για νάνι, δεν με παίρνει άλλο..
στο τέλος θα βγω ως Βασίλης...χο χο χο