θα (ξανα)ρθω
πατώντας στα σημάδια-λέξεις
που αφήνεις
Σίγουρη
πως θα σε βρω
φορτωμένη απ' την έννοια του καλού
και του ονείρου το μοίρασμα
Θα με κοιτάξεις
(όπως πάντα)
"έχουμε δουλειά λοιπόν βιάσου!"
θα πεις κι η μουσική εναρκτήρια
θα ηχήσει
ο δρόμος θα ναι εκεί...
23 Ιανουάριος 2009 2:34 μμ
από onlysand
MERILou :)
αφοπλιστική! συγκινητική!
μ' έστειλες τώρα, ε;...
είσαι πολύ γελασμένη, αν νομίζεις ότι αυτό το 'νοτισμένο' διαμαντάκι σου θα μείνει αναπάντητο;!...
έχω ήδη φτιάξει 'σκηνικό' για τα ΜΕΘεπόμενα πρωτοσέλιδα - τώρα σε είχα στο νου, επειδή ως αύριο θα 'σερβίρω' τους ...καφέδες! - και θα ανυπομονώ 'σκανταλιάρικα' (όπως το είχες μαντέψει!;)
φιλιά πολλά με λιακάδες παντός καιρού
23 Ιανουάριος 2009 4:33 μμ
από Γιωτούλι
"οι γυναίκες είναι όμορφες όταν τις αγαπούν"
στίχος από κάποιον γάλλο συγγραφέα από ό,τι μου είπαν...
μου άρεσε και τον καταθέτω.
καλή συνέχεια,
σας φιλώ
23 Ιανουάριος 2009 4:53 μμ
από onlysand
ΓΙΩΤΟΥΛΙ :)
κι εσύ τώρα μου θύμισες το τραγούδι της Αλεξίου "Οι άντρες περνούν, μαμά" (μουσική: Φρανσουά Μπέρνχαϊμ, στίχοι: Ντιντιέ Μπαρμπελιβιέν)
"...έτσι βγαίνουν τα τραγούδια, μάτια μου..." Αναρωτιέμαι: υπάρχει γυναίκα που ΔΕΝ την αγαπάει κάποιος; έστω, ένας/μία!...
επίτηδες ξεχνάς το ονοματάκι σου;
για να μας ...λείπεις... ;)
φιλάκια σταυρωτά και χαρωπά (σαν κι εσένα)
23 Ιανουάριος 2009 5:23 μμ
για το ποστ "Της Αλκυόνης ο (αισιόδοξος) καημός"
από Markos A
"για την ψυχή το χάδι"!
το ξέρουμε, Νανά, κι αυτό φαίνεται σε κάθε σου ποστ (το ένα πιο γοητευτικό από το άλλο)!
( ......... )
Εύχομαι να περάσετε όλοι ένα πολύ όμορφο Σ/Κ "με γιασεμάκια στην ανάσα σας"
24 Ιανουάριος 2009 1:03 μμ
από Roadartist
"Μια μουσική σηκώνεται να φέρει
γιασεμάκια στην ανάσα σου"
Δύσκολα θα υπήρχε καλύτερη "καλημέρα" για μένα σήμερα!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Νανά!!!
Όμορφο σκ... γεμάτο έμπνευση... σε φιλώ!!
24 Ιανουάριος 2009 1:50 μμ
"αφήσου.. αφήσου... αφήσου...."
Πλέον έχει γίνει δύσκολο το να αφήνεσαι Νανά μου... Ας το παλέψουμε...
24 Ιανουάριος 2009 1:52 μμ
από Eraser
Δίκιο έχει η Roadartist, Νανά !
η πιο όμορφη καλημέρα, εκτός από την "ομιλούσα" ζέρμπερα, είναι αυτή:
"Μια μουσική σηκώνεται να φέρει
γιασεμάκια στην ανάσα σου" !
Αλλά! χαχα όχι να το περηφανευτώ, η δική μου "φωτο" είναι η πιο παραστατική!!! χαχαχα
(όχι πως δεν... ζηλεύω της Αριάδνης, της Voul-Voul, της Roadartist χαχα - όλες! είναι πολύ πετυχημένες όλες!!!)
Να'σαι καλά Νανά! κι εσύ και η οργιώδης φαντασία σου! Το χιούμορ σου, η οξυδέρκεια και οι υπέροχες ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ εμπνεύσεις σου!
Θαυμάσιο Σ/Κ σε όλους
και καλημέρες-ζέρμπερες ΚΑΘΕ μέρα!
Υ/Γ. Πώς μπορώ σε παρακαλώ να "κατεβάσω" τον τιγράκο μου;! πατώντας πάνω του, με βγάζει αλλού'ντ'αλλού!...
24 Ιανουάριος 2009 2:16 μμ
από Άλεξ
( ......... )
"Μυρίζει πάλι όνειρο
κι ο ουρανός γελάει ( ......... )
Ήλιος κουτσός πιάνει δουλειά
και βάφει μαγουλάκια"!
Δεν ακούγονται όμορφα σαν στίχοι γλυκόπικρου νανουρίσματος;
Και ο τίτλος! Στην παρένθεση κρύβει κάτι που μάλλον δεν τολμά να ομολογήσει, να πιστέψει, να διανοηθεί!!! Ή και όλα μαζί.
Πάντως η "καλημέρα" που προφέρει μέσα στις Αλκυονίδες είναι ξεκάθαρος "καημός" ακόμη σε τούτον τον πλανήτη... ( ......... )
Νανά σε διαβάζω καλά ή λάθος & κατά πόσο λάθος;;; !
Φιλιά σε όλη τη Σύναξη!
24 Ιανουάριος 2009 2:46 μμ
από Καπετάνισσα
Ανοιχτές καρδιές και λιακάδες που σουλατσάρουν σε ροδαλά πρόσωπα!Αρχίζει ν΄ανθίζει ο τόπος ή μου φαίνεται;
Πάω να βολτάρω. Να μαζέψει η ψυχή ομορφιές και η ματιά χρώματα.
Φιλώ σε.
24 Ιανουάριος 2009 4:24 μμ
από onlysand
ROADARTIST :)
εγώ σ' ευχαριστώ, χαμινάκι αισιόδοξο - μου δίνει χαρά η ευχαρίστησή σου ;)
και, ναι: "ας το παλέψουμε" :)
24 Ιανουάριος 2009 10:07 μμ
ERASER :)
και σε σένα, λοιπόν: μετά μουσικής, γιασεμάκια στην ανάσα σου ;)
χαμογελάω... πολύ χαίρομαι που σου άρεσε ο 'τιγράκος' σου!
δεν είμαι ικανοποιημένη όμως: δεν μπορώ να τα βάλω ανάμεσα στα κείμενα, αφήνουν γύρω τους το χώρο κενό...
και, ναι, δυστυχώς, το λινκ σε οδηγεί στο σάιτ αλλά όχι στο ίδιο το σχεδιάκι - ούτε κι εγώ ξέρω πού βρίσκεται τώρα, είχα περιηγηθεί αρκετές ωρίτσες για χάζι...
θα πρέπει να κάνεις το ίδιο... ;Ρ
24 Ιανουάριος 2009 10:11 μμ
ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ :)
Και αχ, κρητικοπούλα μου, είσαι πολύ πιο τυχερή - να το ομολογήσεις!
Εμείς, ...εκ του μηδενός τα χρώματα και εκ των στερήσεων τις ομορφιές...
Στις παραθαλάσσιες βόλτες σου, βαθιές ανάσες και για μας τους τσιμεντόπληκτους να παίρνεις! ;)
Εσένα, πάλι - τη δική σου 'φωτο' θα τη δεις στα επόμενα πρωτοσέλιδα 'έπεα' - θα σε στείλω να δεις το μήνα και τον ποιητή που σου χάρισα για το καλό τού Χρόνου - επειδή (μας) έλειψες, να μην το χάσεις κιόλας!... :)
http://onlysand-seashells.blogspot.com/2009/01/blog-post.html
Φιλώ σε κι αγκαλιάζω σε, με νοσταλγία ...νότιου ταξιδιού! x
φιλιά σε όλους και ευχές για όμορφες στιγμές και διαρκή ευφορία :)
24 Ιανουάριος 2009 10:15 μμ
από Καπετάνισσα
Είσαι υπέροχη.
Είσαι μεγάλη παρηγοριά μες στη χλωμάδα και την πικρίλα των καιρών και των ανθρώπων.
Πολύτιμο φυλαχτό το δώρο σου, η έγνοια σου, η σκέψη η απλή, αυτό το "τίποτα" που σημαίνει όλα.
Δεν έχω να πω παρά μονάχα πως κατά έναν περίεργο τρόπο, μαγικό, αφουγκράζεσαι την ανάγκη μου.
Αγκαλιές.
Να δίνεις να δέχεσαι.
25 Ιανουάριος 2009 7:36 μμ
από Return
Ένα όμορφο "ιμπρεσσιονιστικό" στιγμιότυπο είναι η "Αλκυόνη" σου Νανά μου, καθώς "κυλάει" κάποτε με χάρη παιδική και με τυλιγμένη στους στίχους της μια παράξενη σοφία, ελκυστική, στην αναδιάταξή της μέσα από τον ποιητικό λόγο.
Χαίρομαι πάντα να σε διαβάζω :)
25 Ιανουάριος 2009 8:30 μμ
από onlysand
ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ γλυκειά :)
είσαι η κοντινή μου μακρινή - κατά ένα μαγικό τρόπο - σαν γνώριμη παλιά από τους δρόμους της ψυχής και του ονείρου - το ίδιο νιώθω και για τον Λειβαδίτη, γι' αυτό σου τον χάρισα :)
Και επειδή πάντα έχεις ανοιχτό πανάκι και στις δακρυσμένες χαρές και στις μοιρασμένες λύπες - όπως εκείνος...
τι να πω... μονάχα πως χωράνε όλοι - ακόμη κι η ασημαντότητά μου - στις γενναιόδωρες αγκαλιές σαν τη δική σου
φιλιά πολλά στον αγαπημένο Νότο
και καλημέρες ...παντός καιρού :)
25 Ιανουάριος 2009 8:53 μμ
My RETURN :)
γιατί, εγώ δεν χαίρομαι;! (να σε διαβάζω)
και επειδή είσαι ερμητικός (με κλειστά σχόλια, εννοώ - προς το παρόν!...;) βρίσκω την ευκαιρία να σου πω ότι τα ταξίδια με τη σελίδα σου δεν είναι μόνο συναρπαστικά, είναι ένα ολόγραμμα-μνημείο αποστασιοποιημένης γλυκύτητας και συμπονετικής έγνοιας για τον άνθρωπο, και ταυτόχρονα μια πανοραμική τοιχογραφία γεμάτη από τις αντιφάσεις και τη θυελλώδη επέλαση της 'αδιάφορης' ιστορίας...
σ' ευχαριστώ
25 Ιανουάριος 2009 8:58 μμ
από Ερμία
η σοβαρή σου γλυκύτητα βρήκε τρόπο ν' ανοίξει τη παρένθεση στον "(αισιόδοξο) καημό" για να μην αγγίξει τις συνηθισμένες απελπισίες. για να χαίρομαι που δύο και δύο δεν κάνουν τέσσερα...
φιλιά και καλησπερούδια
25 Ιανουάριος 2009 10:42 μμ
από onlysand
ΕΡΜΙΑ μου
χρωματιστή και επιμένουσα
"...στο μεταξύ τού φανερού και τού βλέμματος" να υποστηρίζεις με το πείσμα τού Καλλιτέχνη, πως - ευτυχώς! - δύο και δύο δεν κάνουν τέσσερα ;)
στον άνυδρο καιρό του φαίνεσθαι που "παραμονεύει να δείξει τη φτήνια του"
θερμά σ' ευχαριστώ και σε γλυκοφιλώ
Υ/γ. "η επιλογή τού πίνακα τού Μάλεβιτς"
- εμ;... κρύβεται ο 'ειδικός' μέσα σου; ΔΕΝ κρύβεται...! :)
καλημέρες-λιακάδες και καλή βδομάδα σε όλους τους ομόχνωτους συνταξιδιώτες :)
26 Ιανουάριος 2009 11:48 πμ
από Voul-Voul
"Ήλιος κουτσός πιάνει δουλειά
και βάφει μαγουλάκια." :)
Όμορφη μέρα! Η Αλκυόνη χαρίζει και σε μας την καλοκαιρία των ποιημάτων σου, Νανά :)
Ο καημός ποτέ δεν θα λείψει απ' τον άνθρωπο, είναι όμως μεγάλη παρηγοριά, να τον ταξιδεύουμε μαζί!
Και πώς να σε ευχαριστήσω για την υπέροχη "κινούμενη" φωτο μου!... Κρίμα που δεν μπορώ να την κατεβάσω... Θα'ρχομαι όμως κάθε μέρα να "κλέβω" τα φτεράκια της ;)
Καλή και όμορφη βδομάδα σε όλους τους αγαπητούς φίλους της "Άμμου" μας! :)
26 Ιανουάριος 2009 5:10 μμ
