από Αριάδνη
amica silentia lunae, αγαπητή Νανά...
"το φεγγάρι ξεπέρασε τα σύννεφα και γίναν τα σπίτια στην αντίπερα πλαγιά από σμάλτο"...
Σεφέρης, στον "τελευταίο σταθμό"...
ξέρω ότι τους "διαβάζεις"...
η λατινική προμετωπίδα, "σιωπές αγαπημένες της σελήνης"... γι αυτές μιλάς συχνότατα!
σε φιλώ
14 Ιανουάριος 2009 5:17 μμ
από Ντινούλι
Πάντα μου άρεσαν τα φεγγάρια του Φθινοπώρου... Τα βρίσκω πιο γλυκά και κυκλωτικά...πιο ζεστά...
Άλλα φεγγάρια? Χαμός γίνεται...
Από βιβλία:
Η κοιλάδα του φεγγαριού του Τζακ Λόντον
Το φεγγάρι χαμήλωσε του Στάινμπεκ Τζων
Το χρώμα του φεγγαριού της Αλκυόνης Παπαδάκη
Του Γενάρη το Φεγγάρι του Μάνου Ελευθερίου
Από μουσικές...εκεί να δεις...Αλλά θα πω μόνο το
Κόκκινο θολό φεγγάρι του Θηβαίου επί εποχής Συνήθων Υπόπτων
Υ.Γ: Όχι δεν έχω διαβάσει όλα τα βιβλία...με περιμένει του Ελευθερίου...
14 Ιανουάριος 2009 6:47 μμ
από Return
Εγώ θα έλεγα το "Dark Side of The Moon", Ντινούλι, αυτό μου ήλθε δηλαδή πρώτο στο μυαλό.
Νανά μου, περί φεγγαριού ο λόγος, και θυμήθηκα αίφνης τον μεγάλο Κινέζο ποιητή Λι Τάι Πο που πνίγηκε προσπαθώντας μεθυσμένος να πιάσει το είδωλο του φεγγαριού μέσα σε ένα ποτάμι!Για φαντάσου όμως να γινόταν το αντίθετο, να πνιγόταν δηλαδή το φεγγάρι προσπαθώντας να πιάσει το είδωλο του Λι Τάι Πο στο ποτάμι!
Το γιατί συνέβη το πρώτο και όχι το δεύτερο είναι καθαρά θέμα τύχης, φαντάζομαι.
Όπως και να'χει, θάνατος και αυτός...κάνει ακόμα πιο κωμική τη ζωή, και όχι το θάνατο... μάλλον.
14 Ιανουάριος 2009 8:22 μμ
από Voul-Voul
Πανέμορφο ποστ, Νανά, αγαπημένη μας :)
συνδυάζεις με μοναδικό τρόπο τις γνώσεις, την πρωτοτυπία της φαντασίας σου και την υψηλή αισθητική σου - θαυμάσια!
Ντινούλι, μας "άνοιξες" πολλές δουλειές, ε; :)
Να προσθέσω κι εγώ "το φεγγάρι είναι κόκκινο" και τον "Αύγουστο" του Νίκου Παπάζογλου, παρόλο που δεν αναφέρεται στον τίτλο το φεγγάρι
- Στον Return τα σέβη μου (ευχαριστώ για την αναπάντεχη νότα!:)
- Την ολόθερμη συμπάθειά μου στον Άλεξ
Να είστε όλοι καλά, ένα όμορφο βράδυ σάς εύχομαι και πολλά όνειρα! :)
14 Ιανουάριος 2009 8:32 μμ
από onlysand
ΑΡΙΑΔΝΗ
( ......... ) ‘συναντιόμαστε’, φυλλαράκι: μα φυσικά, γι' αυτές και ΜΕ αυτές μιλάω συχνά...
πολλά φιλιά σού στέλνω φεγγαρένια
και πολλά ευχαριστώ :)
14 Ιανουάριος 2009 11:03 μμ
ΝΤΙΝΟΥΛΙ μου
κι εμένα με γοητεύουν τα 'κυκλωτικά' φεγγάρια - έχεις να πεις πιο πολλά μαζί τους, παρά με τα τρελά κι αλλοπαρμένα τού θέρους... ;)
Καλά, απ' ΟΛΑ αυτά, ΜΟΝΟ τού Ελευθερίου ΔΕΝ έχεις διαβάσει;...! Σκέψου και να ΜΗΝ είχες ...μεταπτυχιακή... ;Ρ
Άλλο ...ανεπίτρεπτο! Πώς μπόρεσα να ξεχάσω το Κόκκινο Θολό Φεγγάρι;! Θυμάσαι που το έπαιζα σχεδόν μέρα παρά μέρα στο ραδ/νο;! Εναλλάξ με τη Μοναξιά τού Σχοινοβάτη...
φιλάκι για βραδάκι :)
14 Ιανουάριος 2009 11:05 μμ
My RETURN
Αχ, ναι... έχει γράψει κι ένα ποίημα - το είχα διαβάσει κάπου στα αγγλικά: καθόταν κάτω απ’ το σεληνόφως, έπινε και καλούσε το φεγγάρι να πιει μαζί του... Kι εκείνο του έκανε τη χάρη κι έστειλε την αντανάκλασή του μες στην κούπα με το κρασί - "just the three of us" (μαζί με τη δική του 'εικόνα' στο κρασί) - και τι κρίμα, έλεγε, που το φεγγάρι δεν πίνει...
Τι καλά που τον έφερες απόψε στην παρέα τον μακρινό Λι Τάι Πο!...
άραγε, κατά τύχη, ...σε θυμάται κι εκείνος...;... ;)
Έτσι φαντάζομαι
μμμ... ωραία σκοτεινοί και οι Πινκ Φλόιντ
Καλό σου βράδυ :)
14 Ιανουάριος 2009 11:10 μμ
VOUL-VOUL
είδες σε τι δουλειές μάς βάζει το Ντινούλι; Δουλειές και αναμνήσεις...
Μα βέβαια και τον 'ΑΥΓΟΥΣΤΟ'!... πολυ-αγαπημένος και πολυ-'παιγμένος', επίσης... ;)
Να είσαι καλά, ευαίσθητο κορίτσι, που όλους με ευγένεια τούς σκέφτεσαι!
Όμορφο βράδυ και σε σένα :)
14 Ιανουάριος 2009 11:12 μμ
από Eraser
Φεγγαρένια, ονειρική Νανά!
πάλι μας απογείωσες, ως επιδέξιος μαέστρος και μέσα στη θύελλα !
σήμερα δεν έχω να σας πω τίποτα ευχάριστο...
τα δυσάρεστα τα βλέπουμε να πληθαίνουν!
( ......... )
Καλημέρες για αντοχή και χαμόγελο!
15 Ιανουάριος 2009 12:35 μμ
από Meril
Με πήραν των ματιών σου τα φεγγάρια
και ξενιτεύτηκα
κι ας είπες το "δε σ' αγαπώ"
πάλι σε ονειρεύτηκα
Πως μαγεύουν του φεγγαριού οι δρόμοι...
Νανά, καλά και είναι κι αυτά, εδώ που τα λέμε...
15 Ιανουάριος 2009 5:30 μμ
από onlysand
ERASER
( ......... )
αντοχή και χαμόγελο - μ' αρέσει :)
15 Ιανουάριος 2009 10:26 μμ
MERILou :)
Φεγγάρι μου ζηλεύω σου
τη λαμπηρότητά σου,
Να μπόρουνα να σ' ακλουθώ
στα βασιλέματά σου
κρητική μαντινάδα :)
15 Ιανουάριος 2009 10:27 μμ
από Meril
Αφορά το αστεροσκοπείο Σκίνακας στον Ψηλορείτη, μα υποθέτω πως θα αφορά και τα λοιπά
Από την άνοιξη λοιπόν, την Κυριακή πριν την πανσέληνο, το αστεροσκοπείο μένει ανοιχτό ως τις 10.00 το βράδυ. Γίνεται ξενάγηση και μπορείς να παρατηρήσεις το φεγγάρι με το τηλεσκόπιό τους
Σας βεβαιώ πως πρόκειται για μοναδική εμπειρία
16 Ιανουάριος 2009 3:36 μμ
από onlysand
MERILou :)
'πεζό' είν' αυτό;;; Πεζοπορία, ίσως... ;)
Αχ, ας ανέβαινα στον Ψηλορείτη, κι ας έπεφτα ξερή (να κοιτάζω το φεγγάρι ανάσκελα)
16 Ιανουάριος 2009 4:50 μμ
για το ποστ "(Η συνταγή) της Ευτυχίας"
από Αριάδνη
μα...ναι, Νανά μου, λευκές αποδείχτηκαν οι σελίδες του έρωτα-ίσως γραμμένες με το ειδικό μελάνι που σβήνει σε ορισμένο χρόνο.
η πέτρα και η καρδιά: επίμονη η θεματική σου και ...μαθαίνουμε...
άλλο ένα υπέροχο δείγμα γραφής σου.
16 Ιανουάριος 2009 9:40 μμ
από onlysand
AΡΙΑΔΝΗ
αισθαντική και 'υποψιασμένη'...
'συμπαθητική' μελάνη λέγεται; όχι, αυτή είναι που διαβάζεται υπό ορισμένες ...συνθήκες...
'πέτρα και καρδιά' : ήθελα να το βάλω αμέσως μετά το πεζό, αλλά μεσολάβησε η πανσέληνος - δεν μπορούσα να την αφήσω να ...περιμένει... ;)
όμορφο βραδάκι σου
16 Ιανουάριος 2009 10:14 μμ
από Roadartist
Το ωραίο σε κάθε ποίημα...είναι πως ο καθένας από εμάς μπορεί να το εκλάβει όπως ο ίδιος επιθυμεί...
Διαβάζεις τις λέξεις του άλλου, τα λόγια της ψυχής του...και πας ίσως λίγο παραπέρα, ίσως όμως να ταξιδεύεις και πιο μακρυά από εκείνον...Δε ξέρω, κατά κάποιον τρόπο όμως βρίσκεις σημεία να ταυτιστείς και να 'ακουμπήσεις'..
16 Ιανουάριος 2009 11:44 μμ
...Τι ωραία ανάρτηση!!!
Αυτό είναι για την ανάρτηση της πανσελήνου που μόλις τώρα την είδα... Πάντως εμένα μάλλον πρέπει να με επηρέασε αρνητικά εκείνες τις μέρες...γιατί δεν ήμουν και τόσο καλά... :)
Καλό βραδάκι πάντα δημιουργική λουσμένη με Χρυσόσκονη!!! :) Φιλάκια...
16 Ιανουάριος 2009 11:46 μμ
από Άλεξ
( ......... ) Νανά με προλαβαν οι φίλοι για το τελευτ. σου ποστ & προσυπγράφω... Χαίρομαι εξαλλου να τους διαβάζω.
Είμαι εδώ! Δυνατότερος απο ποτέ! Και σας καμαρώνω! ( ......... ) Τι να πω χαντρες τα δάκρυα που στάζει το ποίημα...Έχει πολύ πόνο...
Καλό ξημέρωμα στην πεφιλημένη μας Σύναξη!
16 Ιανουάριος 2009 11:48 μμ
από Eraser
"λευκές σελίδες" να γράφεις ό,τι θέλεις στην ψυχή και στην καρδιά μας να μη γίνει πέτραΚαι, Νανά κρυσταλένια και πολύτιμη
κοίτα μη σπάσεις, θα "κοπούμε"!
Ένα ευχάριστο Σ/Κ εύχομαι σε όλους!
( ......... )
17 Ιανουάριος 2009 1:11 μμ
από Ντινούλι
" Εσύ, κοίτα μη σπάσω και κοπείς."
Γιατί έχω κολλήσει τόσο πολύ με αυτή τη φράση?
17 Ιανουάριος 2009 4:27 μμ
από onlysand
ROADARTIST :)
ακριβώς, χαμινάκι: "όπως ο ίδιος επιθυμεί"!
με όποιες κεραίες τού βρίσκονται, με την ευαισθησία που τον διακρίνει, με ...ξενοδόχο πάντα την κατάσταση που βιώνει τη στιγμή του χρόνου που διαβάζει/προσλαμβάνει - και αναλόγως τού 'μιλάει' - το ποίημα που συναντά.
κι εγώ νομίζω, πως αυτό είναι το πιο συναρπαστικό σημείο στην 'τροχιά' αλληλεπίδρασης 'πομπού' και 'δέκτη' - και είναι μεγάλη τύχη για τον πρώτο να δέχεται 'ζωντανά' την αντίδραση του δεύτερου, σε εναλλασσόμενους ρόλους
σ' ευχαριστώ γι' αυτό :)
χαίρομαι που ταξίδεψες και με τα φεγγάρια ;)
18 Ιανουάριος 2009 12:39 μμ
από onlysand
@ ERASER
μόνο καρδιά από πέτρα δεν έχεις εσύ - δεν σε φοβάμαι! ;)
να είσαι καλά! (κι εσύ και η ευαισθησία σου!)
@ ΝΤΙΝΟΥΛΙ μου
εσύ κοίτα μη σπάσεις, εύθραυστο κλαράκι - τα άλλα, είναι της ζωής και σίγουρα θα τα συναντήσεις (ζητούμενο είναι να μην ...'κολλήσεις' ;)
φιλί
18 Ιανουάριος 2009 12:46 μμ
από Return
Πολύ όμορφο ποίημα Νανά μου, θα το χαρακτήριζα ως "κομψοτέχνημα" με αυτή την απαλότητα που διαπερνάει τους στίχους, χωρίς από την άλλη, να χάνει τίποτα από την "γείωση" και τον τρυφερό ρεαλισμό του.
Ο δε τελευταίος στίχος κερδίζει εύσημο ποιητικής ευρεσιτεχνίας και λαμπρού "αιφνιδιασμού".
18 Ιανουάριος 2009 4:59 μμ
από Άλεξ
( ......... ) ...στο 1ο μου μπλογκ έκανα 1 ποστ προ ολίγου για τη ΔΑΝΑΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ...που "χάσαμε" από τούτον τον κόσμο, γιατί νιώθω φτωχότερος & πάλι!
Να μαστε καλά!
18 Ιανουάριος 2009 6:19 μμ
από onlysand
My my RETURN ;)
πήγα να ξαναδιαβάσω το 'ποίημα' για να χαρώ κι εγώ με την αίσθηση που σου προκάλεσε ;)
πολύ πολύ σ' ευχαριστώ ΚΑΙ για το μεσημεριανό, μέσω e-mails, γέλιο που κάναμε - εξίσου αναζωογονητικό ! :)))
18 Ιανουάριος 2009 8:55 μμ
Ναι, έφυγε και η γλυκύτατη ΔΑΝΑΗ...
Στα 97 της - αν και μόνο εκ 'παραδόσεως' την ακούσαμε, ποτέ δεν ξεχνιούνται τέτοιες φωνές και μάλιστα με τόσο πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα (στη 'μακρινή' Χιλή) - να της ευχηθούμε καλό ταξίδι.
σε λίγο θα επισκεφθώ και το μπλογκ σου - άσε, αυτό που συνέβη με τη σχετική στήλη μου, είναι ΤΟ απίστευτο! νιώθω τώρα σαν να μου κατεβάσατε τα στόρια ;(
Όμορφο βράδυ σε όλους σας ! :)
18 Ιανουάριος 2009 8:58 μμ
από Γιωτούλι
Διαλέγω το μισό...κι ας πονάει. Νιώθω μισή σήμερα. Κάτι έχω ξεχάσει να κερδίσω... Εσένα.
Που είσαι?
Γιωτούλι
19 Ιανουάριος 2009 4:53 μμ
από onlysand
ΓΙΩΤΟΥΛΙ ;)
δεν ξέρεις ποιο είναι το χειρότεροοο ;!;!;! ... σ' αφήνω να μαντέψεις (πολύ εύκολο)
πρόσεχε όμως ποιο θα διαλέξεις - μπορεί να είναι το λάθος μισό...
φιλί
19 Ιανουάριος 2009 9:04 μμ
