(συνέχεια)
από ROADARTIST
( ......... )
Η ΑΘήνα μια καμμένη πόλη, με πολίτες που πραγματικά απορώ με τις αντοχές μας......
15 Δεκέμβριος 2008 11:32 μμ

από MERIL
Ας αφήσω την καλημέρα μου

και θα λεγα πως μια πόλη που φανερά αιμοραγεί, δεν έχει παρά ή να σωθεί ή να πεθάνει
έτσι που χαίνουν οι πληγές

Την έσω αιμοραγία να φοβάστε...
16 Δεκέμβριος 2008 11:00 πμ


από onlysand
ROADARTIST

σ' ευχαριστώ, ακάματο παιδί ενθουσιώδες
έχουμε πολλές αντοχές, φαίνεται... ;)

ηλιόλουστο πείσμα εις το διηνεκές (του Ανθρώπου) σού εύχομαι!
16 Δεκέμβριος 2008 12:09 μμ

MERILou

ας σου στείλω κι εγώ την καλημέρα μου, σοφή 'δασκάλα' με τις καίριες παρατηρήσεις

Αν είναι να πεθάνει η πόλη, θα έχει παραιτηθεί κουρασμένη και ηττημένη
Αν είναι να σωθεί, ο Κύριος μας 'λυπήθηκε' - αλλά και το δαιμόνιο του Έλληνα, που βρίσκει πάντα τη 'λύση'...
ΔΕΝ ελπίζω, ΔΕΝ πιστεύω στους πολιτικούς - δεν δείχνει να έχουν καταλάβει ΤΙΠΟΤΑ! Η 'έσω αιμορραγία' έχει καταντήσει ...καθεστώς, δεν το βλέπουμε;...
16 Δεκέμβριος 2008 12:13 μμ

από ERASER
( ......... )
η οργή έχει φτάσει πια να με πνίγει!

"ανέλαβε", λέει, την ευθύνη! κι εμείς τι είμαστε; μαριονέτες ή ρομποτάκια;!

αφού... αναλαμβάνεις, Εύγε και ΦΕΥΓΕ!!!

Η Ακρόπολη σήμερα έχει πολύ όμορφη θέα: ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ γράφουν τα πανώ
17 Δεκέμβριος 2008 11:28 πμ

από ΑΛΕΞ
"Εύγε και ΦΕΥΓΕ!!!"

Φίλτατε eraser !

Πόση ευγενική ψυχούλα έχεις...Να σαι καλά.

Μα εγώ δεν μπορώ να αντέξω άλλο την ευγένεια... Μεγάλωσα μέσα στη χούντα. Δυο φορές συνέλαβαν τον πατέρα μου για δυο 24ωρα μα ήταν πανέξυπνος -αν & μετά βίας στην κατοχή τέλειωσε την Ε! Δημοτικού- τους μπέρδευε στην ανάκριση & τον άφηναν ελεύθερο
( ......... )
Στην τελευταία του κράτηση έφαγε τόσο ξύλο που από το αριστερό του αυτί δεν ακούει καθόλου... Στα γεγονότα του Πολυτεχνείου είχε διαφύγει στο Αγ. Όρος...

Βίωσα σε μικρή ηλικία την απόγνωση,τον φόβο & τον πόνο της μάνας που δεν ήξερε κάθε φορά τι να κάνει, σαν τα παιδιά σήμερα του Ιράκ που βλέπουν να γίνονται πολλά γύρω τους μα δεν καταλαβαίνουν γιατί & γιατί ζουν σε τέτοιο κόσμο...

Τούτα τα τραγικά παιδικά βιώματα με κάνουν να πω έξω από τα δόντια:

Εκείνο το παπούτσι που δεν έφαγε στα μούτρα ο Μπους, αναζητά επειγόντως παραλήπτες ανάλογου επιπέδου ή και χειρότερου ακόμη!

Όσο & να το χτενίσει η γριά κούκλα ξανά δεν γίνεται. Το μόνο που της απομένει αν συνεχίσει κι άλλο είναι να το τσουρουμαδήσει, να συγκάψει, να φτάσει και σε κατακλίσεις & να ψοφήσει μες τα άγρια μεσάνυχτα... Μα με όλα αυτά θα χρειαστεί & μακιγιάζ απ` το Γραφείο Τελετών & θα ανέβει πολύ ο λογαριασμός μετά! Τους τεθλιμμένους της συγγενείς που την υπομένουν τόσα χρόνια δεν τους λυπάται! Τόσο σκυλίσια καρδιά έχει!

Αχ! Θου Κύριε! Τι είπα πάλι! Συχωρνάτε με!!!!

Καλό βράδυ.
17 Δεκέμβριος 2008 9:01 μμ

από onlysand
ΑΛΕΞ :)

χαχαχα να 'σαι καλά, αδελφάκι - καιρό είχα να γελάσω!...

τη μια ο eraser, την άλλη εσύ,
μου κάνατε καινούργια συκώτια!:)

η οργιώδης φαντασία σου, 'αδελφάκι', είναι ΑΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ - πού πας και τα βρίσκεις, βρε ακαταπόνητο;...! ;)

Αλήθεια, τη χρειαζόμαστε μια ηλιαχτίδα μέσα στη βαριά συννεφιά...

έχω και τον Johnny Cash να με ρωτάει κάθε φορά που έρχομαι στον 'φλοίσβο': is it getting better? or is it still the same...

και στα better και στα same, όμορφο βραδάκι σε όλους, anyway... :)
17 Δεκέμβριος 2008 10:13 μμ

για το ποστ "Προςευχή"

από ERASER
Έι, Άλεξ! ;)

για ευγένεια το πέρασες το "εύγε-φεύγε";...!
Να έχουν χάρη που σέβομαι την "Άμμο", αλλιώς δεν θα συγκρατούσα την αηδία μου

Νανά, στην τρυφερή "προςευχή" σου, να προσθέσω: δώσε λίγο μυαλό στην εξουσία και σε μας αξιοπρέπεια να μην τους ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ!

Καλημέρες
18 Δεκέμβριος 2008 11:16 πμ

από ΑΡΙΑΔΝΗ
Πόσο φως και πόσο σκοτάδι αντέχουμε ακόμα άραγε...
Νανά,πάντα τα καλύτερα για σένα...
18 Δεκέμβριος 2008 10:36 μμ

από onlysand
ERASER

μη συγκρατείς το θυμό σου - σου κάνει κακό... ;)

πολύ συγκινητική και ταυτόχρονα ρεαλιστική η 'προςευχή' σου

τις άυλες αξίες είναι που πρέπει ν' αναστήσουμε - να είσαι καλά και ν' αντέχεις!
19 Δεκέμβριος 2008 12:12 πμ

ΑΡΙΑΔΝΗ

σ' ευχαριστώ πολύ, ευαίσθητο και αγωνιστικό κορίτσι - ενθέρμως σού ανταποδίδω τις ευχές! :)

είναι παρήγορο να 'βρίσκονται' άνθρωποι με τις ίδιες ιδέες - ιδιαίτερα σε τόσο χαλεπούς καιρούς...

όμορφο βράδυ και καλό ξημέρωμα :)
19 Δεκέμβριος 2008 12:14 πμ

από RETURN
Θα αναφερθώ προς το παρόν μόνο στο "Των ορατών η ερημία" το οποίο κρίνω ότι είναι πολύ ισχυρό ποίημα.
Επιφυλάσσομαι βέβαια να διαβάσω "επισταμένα" κάποια στιγμή και τα επόμενα.

Ποίημα στην ουσία υπαρξιακό, μια δήλωση των δικαιωμάτων του "μέσα χρόνου" έναντι της παγωμένης "κάψουλας του χρόνου".

Οι δύο χρόνοι, ο "έσω" - "ψυχικός" - "ποιητικός" - "άχρονος χρόνος" και ο "έξω" - "ιστορικός" - "διαμελισμένος" φαντάζουν πάντα ασύμπτωτοι, και ίσως μόνο η ποίηση κάποτε, και μάλιστα στις πολύ καλές στιγμές της -όπως σε αυτό το ποίημα- μπορεί και κλείνει το χάσμα ανάμεσά τους.

Το θέμα του κατά πόσο αυτοί οι δύο χρόνοι μπορεί να γίνουν "ένας" στην απτή ορατότητα, είναι τόσο βασανιστικό που μπορεί να οδηγήσει και σε ...εξεγέρσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.

Δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει, φαντάζομαι, πόσο βαθειά "ποιητικό" ζήτημα είναι εκείνο της "πολιτικής".

Εννοώ φυσικά, της πολιτικής όταν εκφράζεται με ρηξικέλευθο τρόπο, διότι η ημερήσια "αξιωματική" έκφρασή της παραπέμπει μόνο στην "Ερινύα υποταγή".

Mαταίως αποπειρώνται οι άνθρωποι αρκετές φορές να "εκλογικεύσουν" και να "εξορκίσουν" το όνειρο, για να μην ταλαιπωρούνται από αυτό.

Ένα βιαίως εκλογικευμένο και παραμερισμένο όνειρο είναι μια βόμβα πάνω στην οποία κάθεται ολόκληρη η κοινωνία...

Και η ποίηση, κάποτε, σε αυτή την περίπτωση μπορεί να ηχεί όπως οι σάλπιγγες έξω από τα τείχη της Ιεριχούς... Σε μία και μόνη μουσική εκπνοή κατολίσθησης αναγείρει το φαινομενικά αδύνατον μπροστά στα έκπληκτα μάτια κάθε σκεπτικιστή...

Καλημέρα Νανά μου :)
19 Δεκέμβριος 2008 2:23 μμ

από onlysand
My RETURN

σ’ ευχαριστώ και πάλι για την αφύπνιση στο ‘ριψοκίνδυνο’ όνειρο – μακάρι να ήταν έστω και καθ’ υποψία ‘κολλητικό’ για την ‘πολιτική’...

Αν και ‘κλωτσάει’ η πραγματικότητα που μας αρρωσταίνει, τόσο όμορφα τα λες και τα γράφεις, που μπαίνω στον πειρασμό να ...πιστέψω πως ο κόσμος μπορεί να γίνει ιδανικός ;)
Κάποιος θα πρέπει να απασφαλίσει επιτέλους τη βόμβα πάνω στην οποία ...(επ)αναπαυόμαστε...

Πάντως, η «οργιώδης ετερότητα»* βρίσκει και στα σχόλιά σου την ιδανική προσωποποίησή της

*δείτε και το πιο πρόσφατο ποστ τού Ριτέρν
19 Δεκέμβριος 2008 10:39 μμ

από ΑΡΙΑΔΝΗ
Εξαιρετικό το σχόλιο του return.
Η ποίηση είναι βαθύτατα πολιτική πράξη.

Την καλημέρα μου στη γλυκιά οικοδέσποινα και σ' όλη την παρέα!
20 Δεκέμβριος 2008 12:55 μμ