για το ποστ "Σήμερα αύριο"
από
ΑΡΙΑΔΝΗ
"Η ύβρις ελλοχεύει στα ανθρώπινα"... Νανά, με το διαχρονικό στίχο σου, υποσκάπτεις το μέλλον και αποκαλύπτεις το-έτσι κι αλλιώς-τραγικό της ανθρώπινης φύσης.
( ......... )
6 Δεκέμβριος 2008 2:34 μμ

από
VOUL-VOUL
( ......... )
Να χαιρετίσω τον Return για τις εξαιρετικές αναλύσεις του, τον Άλεξ για την πολύπλευρη ευαισθησία του

και την καλημέρα μου σε όλους, ηλιόλουστη!
Με τα χθεσινοβραδινά γεγονότα, τα σύννεφα έχουν πέσει πάνω στην ψυχή μας...
7 Δεκέμβριος 2008 12:20 μμ

από onlysand
( ......... )
@ ΑΡΙΑΔΝΗ

δυστυχώς, το μέλλον είναι υποθηκευμένο στον τρόμο – με όλες τις μορφές του: απ’ την ελάχιστη επίπληξη ως την εν ψυχρώ δολοφονία...

για να ’ρθω στην

@ VOUL-VOUL

τι σύννεφα, κορίτσι;... σύννεφα-ταφόπλακα! Πόσες παραμέτρους, αλήθεια, πρέπει να μετρήσει και να (ανα)στοχαστεί η κοινωνία που φτιάξαμε...
7 Δεκέμβριος 2008 2:43 μμ

από
MARKOS A
Mε όσα τραγικά συμβαίνουν αυτές τις μέρες, νομίζω Νανά, ότι τα αριστουργηματικά σου ποιήματα πρέπει ν' αφήσουν το... βαμβάκι και να πιάσουν το μαχαίρι!

Τι "καλή εβδομάδα" να ευχηθώ τώρα μες στο δολοφονικό χάος;... Να μην ξεχνάμε!!!

Εύχομαι να είστε όλοι καλά
8 Δεκέμβριος 2008 2:43 μμ

από
ΑΛΕΞ
( ......... )
Τίποτε δεν είναι τυχαίο σε ο,τι συμβαίνει. Χθες βράδυ είδα ονλάιν όλες τις γαλλ. εφημερίδες κάθε απόκλισης, είδα & τις σελίδες του BBC. Μέσω Νετ παρακολουθώ ανά τέταρτο ειδήσεις σε γαλλ. κανάλια...

Εμείς που άλλοι ζήσαμε & άλλοι απλώς μεγαλώσαμε μέσα σε μια χούντα, ας γίνουμε φωτεινό παράδειγμα περιφρούρησης της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ για τους νέους μας, που δίκαια έχουν αγανακτήσει, όπως & όλοι μας. Να προσέξουμε πολύ για την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μας... Ηχεί στα αυτιά μου -λες & ήταν χθες- η φωνή της Μ. Δαμανάκη από τον παράνομο σταθμό του Πολυτεχνείου...

Να προσέξουμε πολύ γιατί όπως είπε κάποτε θυμοσοφικά ένας πολιτικός που δεν ζει πια: "Οι νύχτες είναι γκαστρωμένες" & και θα πρόσθετα τώρα πια & οι μέρες.
( ......... )
Την αγάπη μου & τα φιλιά μου σε όλη την ΑΜΜΟ. Να προσέχετε όλοι τον εαυτό σας.

Καλό βράδυ.
8 Δεκέμβριος 2008 11:10 μμ

από onlysand
ΑΛΕΞ

όλα αυτά τα αποτρόπαια που βάζουν σε κίνδυνο τη ‘δημοκρατία’ μας, είναι απότοκα της ‘παγκοσμιοκρατίας’ – τα είδαμε, δεν τα είδαμε σ’ όλο τον κόσμο; Ήταν θέμα χρόνου να έρθουν κι εδώ. Η δολοφονία του Αλέξανδρου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το γεμάτο ποτήρι της απογοήτευσης, των αδιεξόδων, της αδικίας.
Κανείς απ’ τις κουφές μαριονέτες που τώρα επικαλούνται τα ‘δικαιώματα του ανθρώπου’, δεν μπόρεσε να σώσει ούτε καν τα ιστορικά (τουλάχιστον) κτίρια-κοσμήματα της Αθήνας και όχι μόνο – παρά κάθονται και μοιρολογούν ως θλιβεροί επιμηθείς...
8 Δεκέμβριος 2008 11:46 μμ

για το ποστ "Υπαρκτός ρεαλισμός"
από
ΑΛΕΞ
( ......... )
"Υπαρκτός ρεαλισμός" το ποίημά σου. Φοβερός & εύγλωττος τίτλος...

Τι να πω! Περνάνε εύγλωττα τα γεγονότα των ημερών μα & όλες οι πρόδρομες καταστάσεις τους παγκοσμίως. Νομίζω πως τα πάντα στροβιλίζονται γύρω από τις στροφές σου :

"Οι οσονούπω μελλοθάνατοι θυμίζουν
Πομπηία - να θυμηθώ, μονολογούσε η Φάρσα
εντός των ημερών να τους κατεβάσω μάσκες
και βρακιά να διατάξω την εκκένωση
αυτής της τραγικωμωδίας".

"Στα λασπωμένα γκέτο των πικρών
απαγορεύεται ακόμη και η λέξη ήλιος
εκεί που όπως λένε κρύβεται το σπέρμα
της Επανάστασης κατεψυγμένο
από την ομόρρυθμη αλληλεγγύη
των Χρηματιστηρίων".

Μακάρι να τανε τα πράγματα αλλιώς... Μακάρι. Ελπίζω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα από σήμερα. Ελπίζω πως δεν θα αργήσει η ετυμηγορία της Δημοκρατίας, για την οποία χύθηκε τόσο αίμα στη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας μας, μα & παγκοσμίως. Οι λαοί πουθενά δεν αντέχουν άλλη βία.

Με τούτη την ελπίδα σας καλημερίζω. Αργότερα θα μιλήσω & από το μπλογκ μου πάλι.
Να μαστε όλοι καλά & να πάμε από σήμερα πολύ μπροστά!
9 Δεκέμβριος 2008 9:07 πμ

από
MERIL
Μα την αλήθεια δεν ξέρω τι να πω....
Δεν έχω τι να πω...

Για ποιον να πω...
Η φωνή έχει φτάσει στα όρια της και η δύναμή της επίσης

Για να δούμε πόσες πληγές θα (ξανά)μετρήσουμε πάλι
Αυτό δα το χουμε μάθει
και να κάνουμε τους τιμητές
9 Δεκέμβριος 2008 6:16 μμ


από
ROADARTIST
Θλίβομαι.
Δεν είμαι καθόλου καλά τις τελευταίες μέρες.
Το παρόν αδίστακτο και το μέλλον ζοφερό. :(

Ειλικρινά εύχομαι όλο αυτό να τελειώσει...

Αλλά και να τελειώσει μπορείτε να μου πείτε, τι θα αφήσει πίσω του;; Θλίψη :(
9 Δεκέμβριος 2008 7:31 μμ

από
ΑΛΕΞ
Αχ! Roadartist ...να άφηνε μόνο θλιψη, θα ταν μόνο αυτό. Τα σπασμένα ποιος θα τα πληρώσει; Ούτε αυτό τους νοιάζει γιατί θα τα πληρώσει ο κοσμάκης & αυτούς δεν τους νοιάζει.

Το ξέραμε πως οι πολιτικοί δεν έχουν τσίπα, αλλά αυτό είναι άνω ποταμών! Να δούμε πόσες νύχτες δεν θα κλείσουμε μάτι!
9 Δεκέμβριος 2008 7:45 μμ

από
ΑΡΙΑΔΝΗ
Ας αρχίσουμε απ' το να "σαστίσουμε". Στην εποχή αυτή είναι ιδιαίτερα χρήσιμο...

onlysand, με τον διεισδυτικό στίχο σου...
9 Δεκέμβριος 2008 8:32 μμ

από onlysand
MERILou, ROADARTIST, ΑΛΕΞ

κι εγώ δεν έχω τι να πω, χρυσά παιδιά

όλη η Ελλάδα βρίσκεται νομίζω σ' αυτή την κατάσταση: σαστισμένη, φοβισμένη, σε απόγνωση, να μην πιστεύει στα μάτια της - θυμωμένη όμως, πολύ. ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ

και προπαντός με μεγάλα ερωτηματικά!

έχω την αίσθηση πάντως, ότι ανάμεσα στους καπνούς και την ολοσχερή καταστροφή, διαφαίνεται μια 'υγεία' αν πέσουν οι μάσκες...
Οι ακραίες καταστάσεις έχουν τουλάχιστον το 'καλό' ότι αποκαλύπτουν!

Να είστε όλοι καλά: κι αν μένω άφωνη, φορές, είναι η ψυχή μου ματωμένη όπως όλων σας
9 Δεκέμβριος 2008 8:48 μμ

ΑΡΙΑΔΝΗ

ναι, από κει αρχίζοντας, μπορεί και να ΔΟΥΜΕ επιτέλους ΠΟΎ πάμε - για ν' αλλάξουμε ρότα.

βλέποντας στις σελίδες σας τον δικαιολογημένο θυμό, την επίκληση ιδανικών και Ομορφιάς, την αγνή πρόθεση της γενναιόδωρης ψυχής, έχω μια αισιόδοξη προσδοκία - επειδή δεν είμαστε άξιοι αυτών των καταστροφών και της ωμής βίας!
9 Δεκέμβριος 2008 8:53 μμ

από
MARKOS A
Νανά, με αριστουργηματικό τρόπο, ανάγεις σε υψηλότατη "μεταφορά" την κατάντια των 'πολιτικών', των αδίστακτων συμφερόντων που τους στηρίζουν - αλλά και τα Ιδανικά του Ανθρώπου, που μπορούν να μας βγάλουν απ' τον... "Υπαρκτό Ρεαλισμό"...

Ας υψωθούμε, επιτέλους, στο επίπεδο που μας αξίζει! Φτάνει πια το ΤΕΛΜΑ!
10 Δεκέμβριος 2008 12:41 μμ

για το ποστ "Των ορατών η ερημία"
από
VOUL-VOUL
Με πολλή συγκίνηση και 'περιφρόνηση' μαζί, πώς καταφέρνεις Νανά και συνδυάζεις στα έξοχα ποιήματά σου, την τρυφερότητα και την ορμή - να είσαι καλά, που δεν μας αφήνεις να εφησυχάσουμε!

Πριν από μισή ώρα έβαλα κι εγώ το κεράκι στο μπαλκόνι: να θυμόμαστε για να μην επαναληφθεί

Καλό βράδυ σε όλους!
12 Δεκέμβριος 2008 9:15 μμ

από
ΑΛΕΞ
Σταλαγματιές πένθους πικρού & ατελείωτου σταλάζει τούτο το ποίημά σου, Νανά... Και το πένθος για τον ελληνισμό μας ολοένα & μεγαλώνει (δες σημερινό μου ποστ).

Σιωπώ & αποθέτω & γω το δάκρυ μου να το στεγνώσει ο Φλοίσβος πάνω στην Άμμο μας.

ΚΑΛΗ μας ΜΕΡΑ. Αμήν...
13 Δεκέμβριος 2008 12:03 μμ

από
ΑΡΙΑΔΝΗ
"μιας χώρας που αιμορραγεί διάλυση":

Ας πιάσουμε πάτο. Φοβόμαστε;

Είναι το μόνο που μας απομένει.
15 Δεκέμβριος 2008 2:37 μμ

από
ΑΛΕΞ
"μιας χώρας που αιμορραγεί διάλυση
κάτω απ’ τα βεγγαλικά
των σιδερένιων δέντρων" !

Στο μπλογκ της Αριάδνης μόλις (!!!) συνέπεσε, Νανά, να με προσελκύσει ο ίδιος στίχος που σχολίασες εσύ.

Στο δικό σου αφού διάλεξα τι μου "άρεσε" πιο πολύ (όλο μου αρέσει, μα ιεραρχώ για να βάζω & φραγή στην φλυαρία μου & να μη σας ζαλίζω. Γι' αυτό : μου "άρεσε") βλέπω πως επέλεξα ό,τι επέλεξε η Αριάδνη!

Άρα, το χα μέρες προαισθανεί - είμαστε & οι 3 μας σε διαρκή τηλεπαθητική & διαμπλογκική διασύνδεση! Αλλιώς αυτό ΔΕΝ εξηγείται!

Σ` ότι αφορά το υπέροχο ποίημά σου είμαστε πάρα πολύ κοντά στην έμπνευση!

Τούτες τις μέρες γράφω (γράφω!!! ;;;) ένα χαικού (με τρελαίνει το είδος, το ξέρεις) με ίδια θεματική & έννοιες-σύμβολα κλπ.

Απλώς, χρόνο δεν έχω. Έχω διάφορα χαρτάκια στην τσέπη & όταν μου ρθει έμπνευση γράφω, πχ στο λεωφορείο, στο δρόμο (σταματώ & γράφω) & μετά τα βάζω στο πορτοφόλι μην τα χάσω. Κάποτε θα γίνει η συγκόλληση (όταν βρεθεί χρόνος ...Όποτε!) & θα βγει στον αέρα.

Άσε! Αν προσέχω πολύ το πορτοφόλι στα λεωφορεία δεν είναι τόσο για τα λεφτά (δεν κυκλοφορώ ποτέ με περισσότερα από 15-20 ευρώ τη μέρα)- είναι γιατί φοβάμαι μη χάσω καταγεγραμμένες εμπνεύσεις!

Είναι & πρόβλημα αυτό, γιατί περπατώντας σκέφτομαι πάντα "στιχοπλοκές" & περνώ πολλές φορές δίπλα από γνωστούς & δεν τους βλέπω & μετά από καιρό μού λεν: "τάδε μέρα τάδε ώρα πέρασες από δίπλα μου σε χαιρέτησα & δεν μου μίλησες!" & βέβαια - τι να πω & γω - τους λέω ότι δεν έχω καλή παρατηρητικότητα... Τι να πω! Μάλλον τρελός παπάς με βάφτισε;

Φιλιά σε όλη την ΑΜΜΟ!
15 Δεκέμβριος 2008 8:53 μμ

από onlysand
ΑΛΕΞ*, ΑΡΙΑΔΝΗ, ΜΑΡΚΟ, VOUL-VOUL
( ......... )
Ε, ναι: το ότι έχουμε πιάσει πάτο, είναι ηλίου φαεινότερο. Συνήθως, (βλ. Ιστορία) μετά την καταστροφή, γεννιέται το Καινούργιο? είναι νομοτελειακό (δεν μ’ αρέσει η λέξη ‘ελπίδα’ – παραπέμπει σε παθητική αναμονή...)

*Κοίτα, λοιπόν, πώς συνεχίζονται οι συμπτώσεις: κι εγώ προχθές τα ξημερώματα έγραφα κάτι για τη σιωπή – σκέφτομαι να βγει όταν φτάσουμε στο ευτυχισμένο ‘τέλος’...
Πολύ γλαφυρή η εικόνα με τα 'χαρτάκια στις τσέπες και στο πορτοφόλι' - σαν να σε βλέπω, 'αδελφάκι'! ;)
15 Δεκέμβριος 2008 11:21 μμ