έπεα επί άμμου 13/9/08

για το ποστ Βανίλια
από Markos A
Μια "ανησυχητική", υπαρξιακή ιστορία... όπου ανακαλύπτεις το ανικανοποίητο που σχεδόν καθημερινά, και από διαφορετικές αιτίες, αναταράσσει την ψυχή...

Έξοχη γραφή, Νανά!

Καλό Σ/Κ σε όλους τους φίλους
Markos A, September 13, 2008 12:24 PM

από ΑΛΕΞ
Όντως "κρύο πράγμα" ο χειμώνας..."σκιά στην ψυχή" & κυρίως "εσωτερική αίσθηση" & για μένα. Το ξέρω πως θα χεις μαντέψει πως τούτες οι γραμμές θα μου άρεσαν περισσότερο. (Μη γελάς! Σε "βλέπω"!).
Συγνώμη που είμαι σύντομος αλλά η κούραση μου δεν λέγεται. Εχω σεμινάριο όλο το Σ/Κ στο ΑΠΘ. Ευτυχώς που το τέλειωσαν νωρίτερα από την επίσημη ώρα, αλλιως εκεί θα μουν ακόμη. Και αύριο μια από τα ίδια.
Να στε όλοι καλά. Φιλιά!
Άλεξ, September 13, 2008 7:28 PM

από Voul-Voul
Αχ, πανέμορφη η άδεια παραλία!...
Το καλοκαιράκι παρατείνεται, μας κάνει τη χάρη... Αλλά εδώ στην "Άμμο", θα μείνει για πάντα! :)

Έχουν δίκιο οι "προλαλήσαντες", Νανά:
ήσυχο, "ύπουλο" γράψιμο, με γλυκόπικρο χιούμορ και απαράμιλλη ανάλυση του "χειμώνα"!

Να είστε όλοι καλά και να περνάτε ωραία!
Voul-Voul, September 13, 2008 9:22 PM

από onlysand
MARKO :)

σ' ευχαριστώ πολύ για την 'ανάγνωση' - βλέπεις και το 'αόρατο' ποτάμι...

Όμορφη Κυριακή - ημερολογιακά, 'τελευταία' του καλοκαιριού - για σένα και για όλους τους συνταξιδιώτες :)
September 14, 2008 12:47 PM

ΑΛΕΞ :)

Αυτό το «κρύο πράγμα» ποτέ να μην αγγίζει την ψυχή σου/μας :)

Αμάν, πια, μ’ αυτά τα σεμινάρια – παρα-μορφώνεστε, βρε παιδί μου!... ;Ρ
September 14, 2008 12:47 PM

VOUL-VOUL :)

Η άδεια παραλία με τις ομπρελίτσες που μας περιμένουν – τι δελεαστικό! ;)

Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα ...’απαράμιλλα’ – να είσαι καλά!

onlysand, September 14, 2008 12:49 PM

από eraser
Απλά και ήσυχα, εισάγεις Νανά, με τον ιδιαίτερο τρόπο σου, μια εξαιρετική πραγματεία για τον χειμώνα της ψυχής.
Kαι αφορμή, μια τόσο οικεία "κατάσταση"

Καλή βδομάδα στους συνταξιδιώτες :)
eraser, September 15, 2008 12:31 PM

από MERIL
Ο χειμώνας λοιπόν... ό,τι μας σκοτεινιάζει ό,τι μας παίρνει ό,τι μας λείπει

Ο Αύγουστος έτσι κι αλλιώς ανάλγητος, δε μας αφήνει ουδέ ψευδαίσθηση παρηγοριάς...

Τι να γίνει; Ζωή....

Συγγνώμη συγγνώμη πόσο μου άρεσε δεν είπα...
meril, September 15, 2008 6:29 PM

από onlysand
ERASER :)

πού και πού γράφουμε και καμία (όχι και ...πραγματεία!!!) για να ξορκίσουμε το χειμώνα (ιδιαίτερα της ψυχής! :)

να είσαι καλά!
September 15, 2008 8:07 PM

MERILou

ώριμη (συγγραφικά!) και αισθαντική :)

για να είμαι ειλικρινής (όπως πάντα, εξάλλου – απλώς, καμιά φορά δεν το θεωρώ απαραίτητο να ‘εκδηλώνομαι’) δεν περίμενα να σου αρέσει˙ επειδή, συνειδητά, είναι γραμμένο ‘αποστασιοποιημένα’

χαίρω ιδιαίτερα και σ’ ευχαριστώ πολύ :)
onlysand, September 15, 2008 8:10 PM

για το ποστ ...υποβρύχιο
από ΑΛΕΞ
Κρυστάλλινες οι εποχές περνοδιαβαίνουν μέσα σε διάφανο ποίημα-κρύσταλλο είτε "αυτοπροσώπως" είτε συνειρμικά μέσω των τίτλων προηγ. σχετικών αναρτήσεων σου & κουβαλούν μαζί -στην αγκαλιά τους- μια ολάκερη ζωή, στο κάθε βήμα τους. Μια ολάκερη ζωή για να την πιείς σε ένα κρυστάλλινο ποτήρι-ποίημα με τις γεύσεις του τις μύριες!

Ασύλληπτη αυτοαναφορικότητα & πένα αειθαλής γεμάτη ανατροπές, εκπλήξεις, συγκινήσεις.

Τα φιλιά μου σε όλη την όμορφη παρέα μας.
Άλεξ, September 16, 2008 2:33 PM

από Voul-Voul
Πανέμορφο, Νανά!

Γλυκόπικρο πρελούδιο στην τελευταία πανσέληνο του καλοκαιριού, φορτωμένο με τα φωτεινά και σκούρα χρώματα των διαθέσεων!

Χαίρομαι πάρα πολύ που ο Άλεξ ξαναβρίσκει την ποιητική του πολύχρωμη εκφραστικότητα :)

Καλό απόγευμα σε όλους τους ταξιδιώτες του φθινοπώρου!...
voul-voul, September 16, 2008 4:20 PM

από onlysand
ΑΛΕΞ :)

Μα εσύ, καλέ μου, έγραψες ένα παράλληλο ποίημα! Θαυμάζω και ‘χαζεύω’ το κρυστάλλινο ρυάκι της καλλιεπούς ευφράδειας και της αισθαντικής σου παρατηρητικότητας – μες απ’ την καρδιά οι ευχές μου στην ομορφιά και τη γενναιοδωρία της ψυχής σου :)

Όμορφα γαλήνιο βραδάκι!
September 16, 2008 8:15 PM

VOUL-VOUL :)

Το φεγγαράκι προς τη χάση, αειθαλείς εύχομαι οι καλοκαιρινές διαθέσεις! ;)

ναι, ήταν το τελευταίο φεγγάρι του - από Δευτέρα, και 'επίσημα', φθινόπωρο...
onlysand, September 16, 2008 8:21 PM

από ΑΛΕΞ
Voul –voul, να σαι καλά. Σε ευχαριστώ πολύ. Η αλήθεια είναι όντως ότι το εμπνευσμένο ποίημα της φίλης μας ξύπνησε τον οίστρο μου. Λέω «ξύπνησε», διότι με την τόσο «υπέροχα» οργανωμένη έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς, έχω χάσει ακόμη & τον ύπνο μου. Είναι τόσο καλά οργανωμένα, που χθες έκανα μάθημα στις σκάλες του σχολείου & στις κερκίδες της αυλής. Σήμερα βρέθηκε μια τάξη τέλος πάντων, αλλά δεν έχει πίνακα, διότι εκεί που θα μπει υπάρχουν 2 πρίζες & πρέπει να στείλει ο Δήμος ηλεκτρολόγο να τις πάει αλλού… Τεσπα. Είμαι μάχιμος εκπ/κός & μάθημα θα κάνω & στην ταράτσα & στο δρόμο & στη λαϊκή αγορά ακόμη, & όπου μου δώσουν χώρο, έτσι όπως έκανα & όταν ήμουν στην ιδιωτική εκπ/ση. Πάνω απ' όλα θέλω να τιμώ & τον όρκο που έδωσα ως εκπ/κός & το μισθό που μου δίνει η Πολιτεία & τα παιδιά μου (στο σχολείο) που κάθε χρόνο μου ανοίγουν τα μάτια για να μαι καλύτερος σε αυτό που τάχθηκα να υπηρετώ.
Η αλήθεια είναι πως αν αυτή τη στιγμή μού περίσσευαν, θα πλήρωνα έναν ηλεκτρολόγο από την τσέπη μου, να τελειώναμε. Ήδη τα σφουγγάρια για τους πίνακες τα αγοράζω εγώ & πολλές κουρτίνες από τάξεις που χρησιμοποιούσα με δικά μου έξοδα τις πήγαινα εγώ στο καθαριστήριο, διότι όταν πχ ζητούσα ένα σφουγγάρι η απάντηση ήταν «δεν υπάρχουν κονδύλια»… Τα λέω γιατί πολλά ακούγονται, ότι εμείς οι ίδιοι απαξιώνουμε την Παιδεία κ.α. & πονώ όταν τα ακούω καθότι δεν είμαστε όλοι έτσι, άσχετα αν στο ελλην. Δημόσιο φαίνονται μόνο οι φελλοί γιατί πάντα είναι εύκολο να επιπλέουν. Ως εκ τούτου την περίοδο αυτή δεν έχω χρόνο για αναρτήσεις ούτε στο μπλογκ μου, δυστυχώς.
Και τα σχόλια που γράφω είναι πολύ σύντομα. Έτσι θέλω τώρα να εξηγήσω τι εννοώ με τον όρο «αυτοαναφορικότητα» στο σχόλιο μου.
Κάθε γνήσιος & πηγαίος ποιητής (όπως & η φίλη μας) με ό,τι γράφει παραπέμπει πάντα αβίαστα στο ατέλειωτο διακείμενο που αποτελεί η γνήσια γραφή του. Έχει συνέχεια η γραφή του & η μαγεία της έγκειται σε αυτό: να μη γράφει με ασυνέχεια. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει αυτοεπανάληψη. Και αυτό ήθελα να εξηγήσω (προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης)! Αυτό σημαίνει ότι μέσα από τις υπερβάσεις, τις ανατροπές που αδιάλειπτα κάνει με όλα τα εκφραστικά του μέσα, δεν παύει ποτέ να ναι ο εαυτός του. Και εδώ βρίσκεται όλη η μαγκιά τούτης της μαγείας, διότι μέσα σε αυτό το ατελείωτο corpus της γραφής του «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» & αντίστροφα. Και αυτό πρωτίστως συγκινεί τον καλό αναγνώστη που έχει & μνήμη. Όλη η ποίηση του Ελύτη πχ, αλλά & του Paul Eluard (για να μείνω μόνο σε αυτούς) αποτελούν ένα τέτοιο αέναο σύστημα παραπομπών (το ένα κείμενο υποβάλλει το προηγούμενο & το μεταγενέστερο κ.ο.κ.) & αυτό είναι η πραγματική & πηγαία ποίηση. Αυτό ακριβώς συμβαίνει & στη μαγευτικότατη γραφή της οικοδέσποινας μας που έχουμε την τιμή να ναι φίλη μας.

Αυτά ήθελα να πω. Συγνώμη για τη μακροσκελή εισαγωγή μου. Καλό βράδυ σε όλη την παρέα.

ΥΓ: όσο έγραφα το παρόν σχόλιο στο word, έγινε το απαντητικό σου σχόλιο, Νανά, στο α! σχόλιο μου. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Πάντα να γράφεις τόσο αγνά & όμορφα & να μας εμπνέεις!
Άλεξ, September 16, 2008 9:20 PM

από Voul-Voul
Διπλά αξιοθαύμαστος είσαι, Άλεξ!

Ενώ ακούμε πολλά για τις ελλείψεις στα σχολεία, αλλιώς είναι να μαθαίνουμε από "πρώτο χέρι" την άθλια αδιαφορία της πολιτείας για το μόνο "όπλο" που εξασφαλίζει το μέλλον όχι μόνο των παιδιών αλλά και της ίδιας της ύπαρξης της χώρας μας!

Και λέω "διπλά", γιατί και η "αναφορά" στην ποίηση με αφορμή τα ποιήματα της Νανάς, είναι πραγματικά εκφραστικότατα αναλυτική - μας ανοίγεις και μας τα μάτια, σ' ευχαριστώ γιαυτό
voul-voul, September 16, 2008 9:52 PM

από ΕΡΜΙΑ
Κάθε φορά που σκεφτόμουν πώς αποδίδεται καλύτερα η ερωτική αγάπη, κατέληγα στην υδατογραφία. χρόνια πριν αυτές τις ζωγραφιές τις έλεγα υδατογραφίες τού έρωτα. θέλει ανθεκτικό "μέσο" για ν' αντέξει το νερό και θέλει και τη διαφάνεια στο χρώμα και την πυκνή επικάλυψη τής γκουάς.
αυτή την εικόνα πήρα διαβάζοντάς σε...
σκέψεις που με ταχύτητα αποχωρίζονται το φως τού φεγγαριού αλλά δεν βιάζονται να συναντήσουν τον ήλιο.
πολλαπλασιάζεις τα χρώματα των λέξεων θέλω να πω για να κυλάνε τα συναισθήματα στα άπατα χωρίς τον φόβο, αυτόνομα, έτοιμα για όλα.

:-))
Ερμία, September 16, 2008 11:11 PM

από Markos A
Πρωτότυπο σκηνικό, «θεατρική» πλοκή, απογειωτικός συμβολισμός – για άλλη μια φορά, Νανά, συγχαρητήρια από καρδιάς!

Εδώ ακούμε ότι στην περιφέρεια τα παιδιά δεν έχουν ΠΡΟΣΒΑΣΗ στα σχολεία!

Καλό μεσημέρι σε όλους και, γενικώς και ειδικώς, ΥΠΟΜΟΝΗ & ΔΥΝΑΜΗ!
Markos A, September 17, 2008 12:41 PM

από onlysand
ΑΛΕΞ :)

Έχει δίκιο η voul-voul: διπλά και τρίδιπλα αξιοθαύμαστος (χωρίς ίχνος κολακείας)!
Αυτή η ανικανότητα και η μιζέρια, ο ωχαδερφισμός του νεο-ελληνικού τσίρκου, συγκινητικά (αν και ‘στιγμιαία’) εξουδετερώνεται από την αυτοθυσία των ‘ανωνύμων’ – σιχαίνομαι πια την ‘έλλειψη κονδυλίων’, που καμουφλάρει την παχυδερμία τους, τις κλεψιές και την απληστία τους!... (τραβάω φρένο στην οργή ---)

Όσο για την ‘αυτοαναφορικότητα’, μην ανησυχείς: δεν την εξέλαβα ως ‘επανάληψη’.
Παρ’ όλο που με τιμά υπερβολικά η παράθεση των μέγιστων Ποιητών, σεμνύνομαι να ‘χαίρομαι’ που σου έδωσα αφορμή να παρατηρήσεις την ‘συνέχεια’ και να κάνεις μια πραγματικά ουσιαστική αναφορά, με περιεκτική γλαφυρότητα – respect!
Λαμβάνοντας υπόψη και τους εξοντωτικούς ρυθμούς των υποχρεώσεών σου, θερμά σ’ ευχαριστώ, πολλές φορές! :)

Υ/γ.1. (για το προ-προηγούμενο σχόλιό σου): Ναι, είχα μαντέψει πως εκείνες οι γραμμές (για τον 'χειμώνα') θα σου άρεσαν περισσότερο ;)))

2. Είναι απόλαυση τα 'μακροσκελή' σου!!!
September 17, 2008 3:05 PM

ΕΡΜΙΑ :)

Κι εσύ, ξέρεις τι κάνεις, Χρωματιστή;
Μ’ ένα μαγικό, ανεπαίσθητο άγγιγμα ζωντανεύεις την ‘εικόνα’. Δίνεις την ‘προοπτική’ που βαθαίνει το ‘ποίημα’ ...εν αγνοία μου˙ με τη ζωγραφική ματιά σου, αποκαλύπτεις τις φωτοσκιάσεις αισθημάτων και αισθήσεων που αφενός τιμούν τον ταπεινό μου λόγο, αφετέρου αναδεικνύουν την πλούσια ‘παλέτα’ σου.

Άπειρα ευχαριστώ, φιλί :)
September 17, 2008 3:07 PM

ΜΑΡΚΟ :)

Δεν έχουν πρόσβαση στα σχολεία γιατί απέχουν 7-16 χλμ. Και οι οδηγοί αρνούνται να μεταφέρουν τα παιδιά, επειδή είναι απλήρωτοι επί ...3 χρόνια!!!
Αλλού, δεν υπάρχουν καν σχολεία...

Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα (υπερβολικά...) ευγενικά σου λόγια
onlysand, September 17, 2008 3:09 PM

από MERIL
Λοιπόν σκέφτομαι πως τα ποιήματά σου είναι ένα οδοιπορικό ψυχής με πετάγματα ανάμεσα σε διφορούμενα λεκτικά φεγγάρια
Και ποιος να μην ακολουθήσει που "οι νότες καρό τραπεζομάντιλο" στρωμένες κιόλας σε καλούν σε απόλαυση
Προ των θυρών ένας ξερός χειμώνας
μέχρι τότε ας ασκηθούμε την ομορφιά να βλέπουμε

Να σαι καλά
meril, September 17, 2008 9:17 PM

από eraser
“Βανίλια υποβρύχιο”, καθώς σφάζεις με το βαμβάκι, τα μέσα έξω η ψυχή... κόβει φλέβες και το «τάνγκο του δολοφόνου» - Νανά, μας... τελείωσες... χαλάλι σου! ;)

Όπως ακούμε και βλεπουμε, στην... ανθρωποφαγία ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ελπίζουμε, για να πάρει τέλος και η αφόρητη μιζέρια τους...

Ανθεκτικές καλημέρες! :)
eraser, September 18, 2008 12:07 PM

από onlysand
η ΜERILou με κίνηση όλο χάρη
λύνει τα μαλλιά της
κι από κει πετούν
τα θαύματα τα όνειρα
οι επόμενες επιθυμίες

κι εκείνη με το μαγικό ραβδάκι της
τα δίνει τα χαρίζει στους ανέμους
γλυκά για να θροΐζουνε στ' αυτιά μας
και τα πικρά να μην πατούν
μόνο να φεύγουν με χαμόγελο μακριά μας
αφού μας έχουνε γνωρίσει...
September 18, 2008 2:36 PM

ERASER :)

καλοσύνη σου - άβολη για μένα... ;)

την τελευταία φράση σου υιοθετώ ηπίως
onlysand, September 18, 2008 2:37 PM

από RETURN
Με δύο ωραιότατες κινήσεις επί της ποιητικής σκακιέρας ("Μονό ηλιοβασίλεμα", "...υποβρύχιο") η αγαπητή μας Νανά βγάζει τούδε και εφεξής διαρκές "ματ" οποιαδήποτε ποιητική απόπειρα επί της "συναισθηματικοποίησης της φύσης" που δεν θα λαμβάνει υπ'όψιν αυτό που η ίδια η ποιήτρια έλαβε σοβαρότατα υπ' όψιν - από πάντα απ'όσο θυμάμαι εγώ τουλάχιστον να την διαβάζω:
σε οποιοδήποτε είδος της, σε οποιαδήποτε έκφραση και έκφανσή της η ποίηση ειναι ΟΥΣΙΑ, θελει ΒΑΘΟΣ, πρέπει να έχει όντως κάτι να πει. Τελεία και παύλα.

Το έδαφος στο οποίο κινούνται τα δυο συγκεκριμένα ποιημάτα [ημιλυρικός - ψυχορομαντικός - (υπερ)νατουραλιστικός τόνος] είναι πάντα "ύποπτο": πρόσφορο δηλαδή για φορμαλιστικά παιγνίδια και αέναες αενάως "αλλαξομπαλιές" με τις λέξεις.

Η ποιήτρια όμως, με υποδειγματική ετοιμότητα και πλήρη νοηματική και γλωσσική εμπειρία αποφεύγει την μετατροπή του ποιητικού σώματος σε ένα άδειο καύκαλο, και εκτοξεύει δυο κομψοτεχνήματα στον ήδη ολοφώτιστο ποιητικό ουρανό της.

Νανά μου, χαίρομαι να σε βλέπω να ανέρχεσαι καταδυόμενη, σε στέρεωμα και βυθούς μαζί. Χωρίς κανείς να μπορεί να προδικάσει σε ποιες ευτοπίες ακόμα θα φτάσεις...
The Return, September 19, 2008 1:39 AM

από onlysand
My RETURN :)

κάθομαι και θαυμάζω και ...ζαλίζομαι με τα βαθιά ύψη όπου με τοποθετείς – έχω να διανύσω αστρονομικά ‘μεγέθη’ ως να φτάσω εκεί, Αγαπητότατε Μεροληπτικέ! ;)

καλύτερα σιωπή εκ μέρους μου˙ η φασαρία κουρδίζει πάντα τον χρόνο για να ξαναρχίζει – εκ πείρας γνωρίζω ότι ξεκινώ πάντα με ...handicap και τον 'βασιλιά' εκτεθιμένο ;)

Όχι, ωστόσο, τόσο αγνώμων ώστε να μην υποκλιθώ στη γενναιόδωρη ‘κριτική’ σου (με επίγνωση του ‘βάρους’ που μου επιδαψιλεύεις)
onlysand, September 19, 2008 11:55 AM

από fyllo
Με ιδιαίτερη χαρά σάς ξαναβρίσκω, όλους τους φίλους της «Άμμου» :)
(έπρεπε να καθήσω υπερωρία για να καταφέρω να στείλω μικρό χαιρετισμό!)

Νανά, έχω φωτοτυπήσει καμιά εικοσαριά ποστ και τα σχόλιά τους για να τα διαβάσω με την ησυχία μου... Με μια γρήγορη ματιά, βλέπω μόνο υπέροχα και θαυμαστά περιβόλια να με περιμένουν!

Ένα όμορφο Σ/Κ να ευχηθώ σε όλους σας, καλό φθινόπωρο! :)
fyllo, September 19, 2008 4:26 PM

για το ποστ Φθινοπωρινή Ισημερία
από ΑΛΕΞ
Ευχαριστώ πολύ. Μου φτιαξες τη μέρα avec "Les feuilles mortes" & τον Montand. Αδυνατώ να γράψω περισσότερο (δες νεο ποστ μου & θα καταλάβεις).

Να μαστε όλοι καλά. Φιλιά!
Άλεξ, September 21, 2008 10:44 AM

από onlysand
FYLLαράκι καλωσόρισες! :)

όμορφο φθινόπωρο να σου ευχηθώ και πάντα φως στα ταξίδια σου!

σ' ευχαριστώ x
September 21, 2008 12:58 PM

ΑΛΕΞάκι :)

Ανοίγοντας το μπλογκ, πριν καν πάω τα σχόλια, το πρώτο που έκανα ήταν να πατήσω την «Ανακοίνωσή» σου – πολύ στενοχωριέμαι που σε ταλαιπωρεί τόσα χρόνια...
Και βέβαια, πρέπει να δράσεις – μια τέτοια επέμβαση είναι, φαντάζομαι, ‘εύκολη’ – εσύ δεν είσαι απ’ τους ...αναποφάσιστους! ;)

Γρήγορα περαστικά να σου ευχηθώ, χρυσό παιδί :)
onlysand, September 21, 2008 1:00 PM

από Voul-Voul
Υπέροχο ταξίδι με τα αισθαντικά σου λόγια και τις εικόνες που διαλεξες Νανά

Με ζεστά αισθήματα κι εγώ, χαιρετώ τους φίλους συνταξιδιώτες της "Άμμου" και συμπαρίσταμαι στον Άλεξ για τη δοκιμασία του. Περαστικά και γρήγορα κοντά μας!

Καλή και όμορφη βδομάδα από αύριο :)
September 21, 2008 5:17 PM

από El(lad)itsa
Νανά μου καλημέρα! :)

κοιτάζω έξω το φθινόπωρο και το καλωσορίζω
μετά, ανοίγω τις εικόνες και τα ποιήματά σου, και γεμίζω χρώμα και συναισθήματα.
Σ' ευχαριστώ που γεμίζεις την ψυχή μου!!!

Καλό φθινόπωρο και καλή βδομάδα σε όλους! :)
El(lad)itsa, September 22, 2008 11:44 AM

από MERIL
Τα χρόνια της άνοιξης και του θέρους λάτρευα το φθινόπωρο. Τα χρώματά του, τις μυρωδιές που αφήνουν τα ώριμα φρούτα
το νοτισμένο χώμα
το φως που απαλαίνει
το μάζεμα στην εστία ύστερα από την αλητεία του θέρους

Έχω κουράγιο να τ' αγαπώ ακόμα
κι ας είναι όλα τόσο φευγαλέα σαν τα γραμμένα στην άμμο...

Πάντως υπάρχουν αμμουδιές που ανεξίτηλα χαράσσουν
Ελπίζω να το ξέρεις
meril, September 22, 2008 5:55 PM

από onlysand
VOUL-VOUL :)

χαιρετώ σε κι εγώ, συνταξιδιώτισσα
κι ευχαριστίες σού στέλνω ειλικρινείς!
September 23, 2008 2:13 PM

EL(LAD)ITSA :)

όμορφα χρώματα και στο δικό σου φθινόπωρο - αειθαλή!

Σήμερα νιώθω πάλι επιτακτική ανάγκη, όλους θερμά να ευχαριστώ! :)
September 23, 2008 2:16 PM

MERILou :)

όμορφα που τα λες, 'άγνωστη' φιλενάδα!...
σαν ήρεμο ρυάκι χαρωπά κελαριστό :)

τις αμμουδιές χαράσσουν ανεξίτηλα, λόγια μαργαριτάρια όπως τα δικά σου
onlysand, September 23, 2008 2:19 PM