έπεα επί άμμου 13/8/08

για το ποστ Στον Παράδεισο...ένα νησί
από MERIL
Είναι η τρυφερή σου ματιά
ένας Παράδεισος που σε κλείνει
και λες ξανά και ξανά
Όνειρο είναι η ζωή
Σ' όλο το χαμό που χει ξεσπάσει, η άμμος σου μια όαση

meril, August 13, 2008 7:43 PM

από ΣΩΚΡΑΤΗ
Καλησπέρα Νανά!
Στέλλω για σένα και τους φίλους σου (αν δεν το`χετε κιόλας ανακαλύψει) τη διεύθυνση ν` απολαύσετε το "Μονόγραμμα" συνοδεία του adagio
του Θεοδωράκη: εδώ

με αγάπη

Σωκράτης Ξένος August 13, 2008 10:01 PM

από IGNIS
( ......... )
Ελύτης και Μονόγραμμα, Ελύτης κι Ημερολόγιο ενός Αθέατου Απρίλη: ο πιο αγαπημένος Ελύτης για μένα. Που δείχνει τι παλέτα χρωματική νοημάτων-λέξεων-εικόνων, μπορεί να έχει ο Ποιητής που δεν φείδεται συναισθημάτων
Κι αν από μια χαραμάδα τρυπώνει το φως και πλημμυρίζει τα πάντα, ετούτος ο Πανσέληνος από το ανοιχτό παράθυρο μπορεί και κυριεύει και ταξιδεύει... και όλα.

Το φεγγαράκι...χτες που ακόμα απείχε αρκετά από το ολοστρόγγυλο, ήταν πανέμορφο. Σαν πρόσωπο πάλευκο, μελαγχολικό, γερτό, σαν βενετσιάνικη μάσκα.
Τώρα που το βλέπω καθισμένη έξω (κι ακούγοντας τον φλοίσβο) δείχνει πιο χορτάτο...
Πόση ερημιά θα έχει εκεί πάνω...
Πόση αγιάτρευτη ερημιά

ΥΓ. ο Ελύτης αυτή την εποχή για μένα (κι ας είναι αγαπημένος) έχει δυνατό ανταγωνισμό: διαβάζω Βύρωνα Λεοντάρη. Δηλαδή ξαναδιαβάζω...κοντά στα "Μόνον δια της λύπης" ("είμαι εισέτι ποιητής") και "Εν γη αλμυρά", το "Έως".
Ματώνει.
Ignis, August 15, 2008 1:42 AM

από onlysand
MERILou :)

Χαμός ...πάλι και πάλι ...απ’ τον ανίατο άνθρωπο – ως πότε, τρυφερή μου!...
August 16, 2008 12:09 PM

ΣΩΚΡΑΤΗ :)

Όχι, δεν είχαμε ανακαλύψει τη διεύθυνση – πολλές ευχαριστίες! :)
Διότι, έχοντας το δισκάκι, ολιγώρησα να το ‘ανεβάσω’, η αμελής...
Ωστόσο, δέξου και τη δική μου αγάπη
August 16, 2008 12:10 PM

IGNIS :)

Να’ το και το φεγγαράκι – μελαγχολικό αλλά ...πιατέλα σήμερα, ε;! ;)
‘χορτάτη ερημιά’... Άραγε, «έβρεξε ζωή» κάποτε εκεί πάνω;...
Άλλη ομορφιά κι αυτή η ‘βενετσιάνικη μάσκα με υπόκρουση τον φλοίσβο’!!!
Α, ναι: κι ο Βύρων Λεοντάρης = βράχος!

Υ/γ: κι έλεγα ...τι μου έλειψε, τι...;...
- Η
‘φλυαρία’ σου, Χρυσή! :)
onlysand, August 16, 2008 12:13 PM

για το ποστ Σκοπιά ζωή
από ΑΛΕΞ
Μια καλησπέρα & από μένα. Έχει περίπου μια ώρα που επέστρεψα πια σπίτι.
Να στε καλά όλοι. Θα προσπαθήσω να τα λέμε πιο συχνά στο εξής... Τουλάχιστον το θέλω & έμαθα να λέω "θέλω σημαίνει & μπορώ". Είμαι καλά... Εύχομαι όλοι να στε καλά, πολύ καλά.
Σας φιλώ & σας στέλνω την αγάπη μου.

Νανά, τα συγχαρητήρια & για το 3ο σου μπλογκ! Όλο εκπλήξεις είσαι!
Λοιπόν, αν ανοίγετε από 3-4 μπλογκς ο καθένας, άντε να δούμε πώς θα σας προλαβαίνω!
Άρχισα τη γκρίνια, ε! Καλό σημάδι!

Άλεξ, August 17, 2008 5:31 PM

από
VOUL-VOUL
Mια καλησπέρα σε όλους τους συνταξιδιώτες, και μια ευχή για όμορφη βδομάδα (λίγο πιο δροσερή, αν είναι δυνατόν...)

Νανά μου, άλλο ένα εξαιρετικό ποίημα, με συναίσθημα και ορμή (οργή, θα έλεγα)

Να καλωσορίσω με χαρά και τον Άλεξ, χαίρομαι που είσαι καλά και προπαντός ότι πάντα προσπαθείς!

VOUL-VOUL, August 17, 2008 7:09 PM

από onlysand ΑΛΕΞάκι!!! :)))

πολύ μεγάλη η χαρά* μου που δεν μας ξεχνάς άμα τη ...αφίξει!
*Μεγαλύτερη όμως, για όσα λες - σε 'ακούω' ήδη πολύ καλύτερα και ζεσταίνεται η ψυχή μου :)

'ΘΕΛΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ'! Το σλόγκαν του μήνα (τουλάχιστον!)

Το γεγονός είναι ότι ο τελευταίος καύσωνας κυριολεκτικά με γονάτισε - με ακινητοποίησε, να πω, είναι πιο σωστό: άδειο μυαλό και πλήρης ανικανότητα για οτιδήποτε εκτός από ...ΘΑΛΑΣΣΑΑΑ!!!

Και πάλι καλωσόρισες, 'γκρινιάρη' μου ;)
ΔΕΝ είναι (3ο!) μπλογκ, πες το, καλύτερα, 'αποθήκη' ;)

August 19, 2008 12:22 PM

VOUL-VOUL :)

Nα, λοιπόν, η 'δροσερή βδομάδα' - η ευχή σου έπιασε! ;)
Πάω εγώ τώρα να ...παλέψω με 7 μπωφόρρρ
Δροσερή, συμφωνώ - γίνεται να παραγγείλεις κάτι χωρίς ...κύμα;!
Πάω να το ...διαπιστώσω!... ;)

onlysand, August 19, 2008 12:24 PM

από MERIL
Τι να πω....
Χειμαρρώδης όπως πάντα (να πνιγότανε οι αίτιοι τι καλά που θα τανε
και να ξυπνούσανε βρεγμένες συνειδήσεις, λέει...)
Το χει ο Αύγουστος (ως φαίνεται) να μας πικραίνει

Να σαι καλά γλυκιά μου
Να στε καλά όλοι
meril, August 19, 2008 3:03 PM

από onlysand
MERILou :)

αισθαντική και ανήσυχη
βρεγμένες σανίδες χρειάζονται οι υπαίτιοι, νομίζω...
Εξάλλου, δεν πιστεύω να τους ...βρίσκεται καμιά συνείδηση...


Κι εσύ να είσαι καλά: πάντα ορθή και ανθισμένη! :)

(Eμένα σήμερα με τσίμπησε τσούχτρα - δεν περίμενα να είναι τόσο οδυνηρό...)

onlysand, August 19, 2008 10:08 PM

για το ποστ Henri Cartier Bresson
από ΑΛΕΞ
Καλημέρα.
Θα μαι σύντομος λόγω τρομερής κούρασης. Θα καταλάβεις γιατί από την απάντησή μου στο σχόλιο σου στο μπλογκ μου.
Καλά κάνω και λέω πω τα ποστς σου είναι για μας πνευματική τροφή. Είναι δια βίου παιδεία. Μαθαίνουμε τόσα πράγματα!
Να σαι καλά, να μας διδάσκεις. Φιλιά. Καλημέρα.

Άλεξ, August 22, 2008 10:55 AM

από RETURN
Νανά μου, (μας) ανοίγεις πολλές "δουλειές" με τις τελευταίες δύο αναρτήσεις σου, ήτοι το ποίημά σου και το κείμενο που αναφέρεται στον Μπρεσσόν.
Είναι "σκοπιά" η ζωή; μα ασφαλώς, και το πέτυχες διάνα.
Το τι φυλάμε, ακόμα δεν το γνωρίζουμε, πιθανολογείται ότι είναι και ο ίδιος μας ο εαυτός στους "ηρωισμούς της αθωότητάς" του.
Επιχειρώντας δε να αναπαράγουμε τους τελευταίους εσαεί, προκύπτει κατά κανόνα η μεγάλη γκροτέσκα Θεία Κωμωδία όχι της Ζωής αλλά της αναμονής αυτής.

Όσον αφορά τον Μπρεσσόν... Η φωτογραφία είναι η μεγάλη μου αδυναμία (καίτοι σπάνια "τραβώ" φωτογραφίες).
Αν δεν ήμουν ποιητής θα ήθελα να ήμουν φωτογράφος. Αγαπώ υπερβολικά αυτή την τέχνη, έχει τη δύναμη να είναι απόλυτα "ωμή" και υπερβατική μαζί με ένα τρόπο στιγμιαίο - μια διαδικασία παιδικής αφής στα ξεροσκότεινα αμπάρια της ανθρωπότητας.

Πρώτες σκέψεις προς το παρόν.

Return, August 22, 2008 12:18 PM

από onlysand
ΑΛΕΞ :)

όπως σου έγραψα και στην "Κίτρινη Πόλη" σου, εύχομαι γρήγορα περαστικά όλες οι 'αναποδιές' που, αργά ή γρήγορα, ξεφυτρώνουν στη ζωή μας.

Αχ, βρε 'αδελφέ' μου... είσαι τόσο γενναιόδωρος, που φέρνεις τον άλλο σε αμηχανία!... Έλα, όμως, που έχω την (επί)γνωση ότι είμαι πολύ κακή 'δασκάλα'...
Αλλά, επειδή ξέρω πως είσαι καλός άνθρωπος, σε ...συγχωρώ ;)

(Και επειδή πάλι πρέπει να φύγω... ;)
August 22, 2008 1:05 PM

My RETURN :)

Τα ‘φυλάμε’, λοιπόν, στο κρυφτό της Θείας Κωμωδίας, εν αναμονή της ζωής...
Πάλι ανοίγεις πόρτες και παράθυρα, κι ανάβεις όλα τα φώτα – έχεις την ευγνωμοσύνη για την τύχη μου να ‘σχολιάζεις’ εδώ στην ‘άμμο’.
Ίσως επειδή αγαπάς και τη φωτογραφία (κι εγώ, πολύ! άλλο ένα απωθημένο για την ‘επόμενη’ ζωή), έχεις το χάρισμα να προβάλλεις τη ‘μεταφορά’ στην υπερβατική οθόνη της ποίησης – σ’ ευχαριστώ!

onlysand, August 22, 2008 1:11 PM

από IGNIS
Μια καλησπέρα, ένα ευχαριστώ για τα όσα μας προσφέρουν Νανά οι αναρτήσεις σου, είτε τα ποιήματα της λεπτότατής σου ευαισθησίας, είτε οι πλούσιες άλλες πληροφορίες σου. Έτσι να σας βρίσκω όλους ολοένα και καλύτερα, μα θέλω και να προσθέσω το εξής: η γραφή του αγαπητού μας Return σε ό,τι σχολιάζει και με ό,τι καταπιάνεται, είναι ασυναγώνιστη. Βάζει τον πήχη τόσο ψηλά, ώστε μόνον να τον θαυμάζουμε μπορούμε για όσα συλλογάται (και να αποστηθίζουμε πολλά από αυτά)
Κρατώ κι εγώ την "αναμονή ζωής". Και αυτήν την τραγικότητα της πράξης αυτής... Μόνη απορία...η θεία Κωμωδία έχει και Inferno και Purgatorio και Paradiso... (πλούσια τα ελέη της) Και καλά, για το Paradiso δεν το πολυβλέπω (όλο πας να το πιάσεις και τσουπ αυτό ξεφεύγει τρέχοντας), αλλά ένα Purgatorio έστω να ανασάνουμε πότε πότε δεν θα έβλαπτε...

(σκοπιά η ζωή;;; καλά, φυλάω τσίλιες. Άμα έρθει, θα σφυρίξω κλέφτικα! Ξέρετε τι, εκείνο το ουράνιο τόξο του τέλους των βασάνων...)
Να μου είστε καλά, Νανά μου κι εσύ και όλοι εδώ οι φίλοι
Καλά, κυρίως εκεί που με τίποτε δεν αναπληρώνεται το χάσιμο της ηρεμίας και της γαλήνης: μέσα μας

Ignis, August 22, 2008 6:38 PM

από onlysand
IGNIS :)

καλή νεράιδα κι εσύ, στις φυλλωσιές της 'άμμου'
και τα χρυσά λογάκια σου, μαργαριτάρια στο λαιμό της

Και συμφωνώ: "Το Ποίημα είναι το δάκρυ του Ποιητή που γεμίζει τον ποταμό της ομορφιάς του κόσμου"

Κι όμως, η πιο σπουδαία δουλειά είναι

«να αναρρώνεις απ’ τις ελπίδες»(!!!)

Όσο για τον ...πήχη τού φίλτατου Return, το έχω λύσει το πρόβλημα: περνάω από κάτω ;)

onlysand, August 23, 2008 1:20 PM

από MERIL
Η τέχνη της φωτογραφίας...
Η τέχνη ν' αποτυπώνεις το φευγαλέο των στιγμών.
Να σταματάς επιλεκτικά και ίσως απρόσμενα τη φθορά και να αφήνεις αιώνιο το σημάδι απ' το πέρασμα των πραγμάτων.
Πολύ πάρα πολύ ζηλεύω όσους ασχολούνται μ' αυτήν.

Και για σένα, Νανά, πολλές θερμές ευχαριστίες

meril, August 23, 2008 9:31 PM

από
VOUL-VOUL
Πάνε κι αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες...
Σαν να'ταν χθες οι δικοί μας, ε Νανά;
Η τελετή λήξης πάντως, δεν ήταν το ίδιο εντυπωσιακή με κείνη της έναρξης...

Εξαιρετικός φωτογράφος ο Μπρεσόν!
Έχεις και τις δικές μου ευχαριστίες, Νανά - το λιγότερο που μπορώ να πω...

Και μια ευχή σε όλους τους εκλεκτούς φίλους της "Άμμου" για μια όμορφη βδομάδα από αύριο! Και πάντα ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ :)

VOUL-VOUL, August 24, 2008 7:37 PM

για το ποστ (Περι)στατικό
από MERIL
Τι να πω, ένα χρόνο μετά από τις πυρκαγιές που σταχτώσανε την Ολυμπία, που έδειξαν τη γύμνια μας και την ανικανότητά μας
Καμιά φορά λέω δε μας αξίζει
Αυτό το ωραίο φως ...Αυτά τα μάρμαρα... λάθος μεγάλο που μείνανε κληρονομιά σε μας
Αδύναμοι ισχνοί επίγονοι μόνο την έτοιμη δόξα ροκανίζουμε ανίκανοι και να θρηνήσουμε σωστά μ' έναν υγιή θυμό που θα τους πάρει ως πυρφόρος άνεμος (που πέρυσι κατέκαψε) και θα τους αφανίσει δια παντός.

meril, August 25, 2008 3:58 PM

από ΑΛΕΞ
Δυστυχώς, όλοι γνωρίζουν & γνωρίζουμε την "επόμενη σκηνή". Και μετά τι γίνεται; Μνημόσυνα μόνο, το πολύ.
Δυστυχώς, πολύ ωραία γραμμένο ποίημα που τα λέει όλα & "δυστυχώς" διότι είναι άσχημες οι αιτίες.
Καλημέρα & ας μεσημέριασε πια.

Άλεξ, August 26, 2008 1:08 PM

από
VOUL-VOUL
Νανά μου, μακάρι να μην είχες αφορμές να γράφεις τόσο δυνατά, συμβολικά ποιήματα...
Όπως γράφουν η Meril και ο Άλεξ πιο πάνω, "δυστυχώς", ένα χρόνο μετά, δεν μένει παρά η πίκρα και ως συνήθως η διάψευση των προσδοκιών από το ανίκανο κράτος...

Όπως παρατηρώ από τα σχόλια, πάνε μέρες που (μας) λείπεις Νανά ;)

Kαλό βράδυ σε όλους τους φίλους

VOUL-VOUL, August 26, 2008 6:15 PM

από onlysand
ΑΛΕΞάκι :)

πολύ απέχω, δυστυχώς, απ’ το «ν’ αρχίσει να λειτουργεί ο ‘φλοίσβος’, όπως θα ήθελα» ... βρίσκομαι σε μια περίεργη, μεταβατική περίοδο και δεν μπορώ να υποσχεθώ \
Πάντως, τα περισσότερα από Ιούνιο και μετά έχουν ‘ανέβει’ (ως και τα προηγούμενα ‘έπεα’)

Κοίτα, τώρα ...σύμπτωση: «ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι & γω»! ;)))

Και, ναι: «δυστυχώς, γνωρίζουμε την επόμενη σκηνή»...
August 27, 2008 12:54 PM

MERILou :)

μένω κι εγώ πάντα ενεός και χαζεύω τις φωτογραφίες – όπως το λες: οι φευγαλέες στιγμές στην ...αθανασία...

Και τι άλλο, παρά να προσυπογράψω την ‘κατάθεσή’ σου για τις πυρκαγιές και την ‘αδυναμία των επιγόνων’ – ντροπή και οργή!
(Μόλις τώρα είδα τη σχετική σου ανάρτηση – υπόσχομαι επίσκεψη, αισθαντική μου, μην παρεξηγείς την καθυστέρηση...)
August 27, 2008 12:56 PM

VOUL-VOUL :)

ναι, πάνε κι οι Ολυμπιακοί, μας έμειναν (πάλι!) μόνο οι Αγώνες... \
Είναι μια μεγάλη συζήτηση – η ...εξάτμιση του Ολυμπιακού Πνεύματος, η χημεία των επιδόσεων, οι ‘αθάνατοι’ και τα κυκλώματά τους... Αν και θαύμασα την αρμονική πειθαρχία και το εντυπωσιακό ‘πλήθος’ των Κινέζων, και δεν έχασα σχεδόν κανένα αγώνισμα, έχω πια ..ξενερώσει... ;(

(Κι εσύ και όλοι οι φίλοι, συγχωρέστε με που ακόμα 'λείπω'.
Εκτός απ' το αυριανό, έχω 'ανεβάσει' δύο ακόμη ποστ με τον 'αυτόματο' τρόπο - δεν πιστεύω να διαρκέσει πολύ η 'απουσία'...)

onlysand, August 27, 2008 1:00 PM

από
ERASER
Κι εσύ, Νανά, και το φεγγάρι στη... χάση του. Κι εγώ που περίμενα να με... υποδεχθείς!... ;)

Αν εσύ περνάς κάτω απ’ τον πήχη του Ριτέρν, τότε εμείς πρέπει να μπούμε ΚΑΤΩ απ’ την... άμμο! (Βλέπεις, είμαι μελετηρό παιδί: διάβασα όλα τα σχόλια των φίλων!)

eraser, August 28, 2008 11:46 AM

Δεν υπάρχουν σχόλια: